Hanneke, Ouke en Anne in Bishoftu

Kippen voeren vanaf de veranda Het is voor onze dochter Anne van bijna anderhalf jaar oud, een hele belevenis om wakker te worden in Kumi: het gekraai van de hanen begint al rond vijf uur en blijft doorgaan totdat het buiten lekker warm geworden is. Onder de klamboe begint ze al te roepen babwa (mama of papa) om uit haar bedje getild te worden. Laat de dag maar beginnen! De eerste twee weken woonden we tijdelijk in het gastenverblijf van Kumi Hospital. Op haar kleine beentjes ging ze dan gelijk naar de keuken om Ann en Grace (die iedere dag voor het eten zorgen) gedag te zeggen en vooral haar kleine vriendje Gabriel, een lief ventje van een paar maanden ouder dan haar dat bij zijn oma woont. Zodra ze elkaar zien, zijn ze helemaal blij! Beiden kunnen nog nauwelijks praten, maar brabbelen wat af. Het is mooi om te zien dat ze elkaar opvolgen in hun ontwikkeling: hij kan al rennen en springen, wat Anne vervolgens ook steeds probeert maar er dan vooral schattig uitziet! Je

Aangezien er vrijwel altijd een tekort is aan bloed in het ziekenhuis, heeft Kumi Hospital een dag georganiseerd om bloeddonoren te werven. Onder een grote mangoboom op het ziekenhuisterrein werden vijf stretcherstoelen neergezet en een speciaal team van Uganda Blood Transfusion Service kwam om de testen en bloedafnames doen. Vooraf waren er aankondigingen geweest en op de dag zelf reed er een auto rond met een enorme microfoon en muziek om iedereen op te roepen te komen. Het belang van doneren is groot: patiënten moeten soms (te) lang wachten voordat een bloedtransfusie mogelijk is omdat het bloed bijvoorbeeld nog gehaald moet worden uit een stad op enkele uren rijden… Bloed doneren kan letterlijk levens redden. G elukkig was er een flinke opkomst en werd er veel opgehaald. Helaas mochten wij niet meedoen omdat we te kort van te voren nog preventieve vaccinaties hadden gehad, maar waarschijnlijk komt er over enkele maanden wederom een donatiedag. Sommigen zijn namelijk