Hanneke, Ouke en Anne in Bishoftu

Uitzicht op Bishoftu en Lake Chelekleka Na ruim vier maanden in Ethiopië is er nog veel te ontdekken, te leren en te ervaren. Het is een bijzonder land met een prachtige natuur, trotse mensen en een boeiende cultuur. Het land grenst aan Eritrea, Djibouti en Somalië in het noorden en oosten, Kenia in het zuiden en Sudan in het westen, en is zo groot als Frankrijk en Spanje samen. Er zijn enorme berggebieden, grote rivieren zoals de Blue Nile, savannes, tropisch regenwoud en ook droog en heet woestijngebied. Het oudste overblijfsel van een mens ooit is in Ethiopië gevonden en er zijn vele legendes. In geschriften uit de Egyptische en Griekse oudheid worden al verwijzingen gegeven naar "the Land of Burned Faces" en de koningin van Sheba zou hier geregeerd hebben. Oude kronieken beschrijven een affaire tussen haar en de Bijbelse koning Salomo en de uit deze relatie geboren Menelik was rond 200 v.Chr. de heerser over het Koninkrijk Aksum, het latere Abessinië waarvan een deel nu E

Lake Ziway vanaf Golbe Hill Vorig weekend zijn we naar Golbe Hill geweest, een super mooie plek aan Lake Ziway. Na ongeveer twee uur rijden kwamen we aan bij het enorme meer, dat in verbinding staat met de rivier Meki in het westen en de Katar rivier in het oosten: een belangrijk natuurgebied voor allerlei soorten vissen, watervogels en kleine groepen nijlpaarden. Vanaf daar gingen we de verharde weg af en reden steeds verder het platteland in. Het bleek een ontzettend mooie maar ook uitdagende route! Doordat er de dag ervoor en die ochtend veel regen was gevallen, reden we soms door diepe water ​​ poelen, onverwachte kuilen en flinke modder. Nu begrepen we waarom we met een terreinwagen moesten komen!  Heel bijzonder ook om langs ​ de ​ dorpjes met rieten hutten en velden te rijden. Het is nu het seizoen om te ploegen en zaaien, dus we zagen overal ossen op het land met een houten ploeg en ezeltjes bepakt met zakken vol zaaigoed dat met de hand over de akkers wordt gestrooid. Ook vee

In de rij voor een maaltijd We hebben hier in Bishoftu een lieve Indiase familie ontmoet, zendelingen die al ruim tien jaar in Ethiopië wonen met hun drie kinderen en allerlei projecten opzetten. Ze zijn hiervoor vrijwel volledig afhankelijk van giften en krijgen voor het gezin een kleine vergoeding. Ruth werkt daarnaast een aantal dagdelen als science teacher op twee scholen. Hun twee meiden Rebekah en Abigail van 13 en 10 jaar zitten bij Anne op school en ze spelen graag met elkaar. Ook het zoontje Jonathan van 3 jaar doet gezellig mee.  Soms gaan we bij hen langs (Samy kan enorm lekker Indiaas koken!) en het is erg interessant om hun verhalen te horen. Ze doen veel goed werk voor de community en ze voelen een roeping om zich in te zetten voor de wereld. In de loop van de jaren hebben ze een aantal vaste projecten opgezet, zoals het jeugdwerk en een maaltijd voor mensen die op straat wonen. Daarnaast doen ze losse projecten, zoals het bouwen van een latrine voor de gemeenschap of war

Klim gemaakt naar een grot met uitzicht op Lake Langano  Een week nadat we aangekomen waren in Ethiopië, werd het Orthodoxe Paasfeest gevierd. Belangrijke dagen voor het grootste deel van de bevolking dat Ethiopisch Orthodox Christelijk is. Vanuit onze kerk hier was er in samenwerking met de Kebele (wijk) het jaarlijkse project ter ondersteuning van de allerarmsten. Met een aantal auto's vol werd er op Siklet (Goede Vrijdag) de wijk in gegaan om bij tachtig families eten (levende kip, fles olie en zak uien) en wat geld te brengen. Hiermee kunnen ze de traditionele maaltijd van kip met ei en pittige kruiden maken, die met het Paasfeest wordt gegeten.  Erg indrukwekkend  en best heftig om te zien hoe de mensen in armoede in de stad wonen... kleine huisjes, dicht op elkaar, geen vuilnis ophaaldienst, soms alleen een doek als deur of raam, weinig meubels, geen grond om eten op te verbouwen, meestal zonder stromend water en nauwelijks toegang tot elektriciteit. Bijna niet voor te stelle

Lake Chelekleka, het meer vlakbij ons huis in Bishoftu Na de mooie jaren in Uganda, hebben we twee jaar in Nederland gewoond. Een periode die aan de ene kant heel intens en moeizaam was, maar ook waardevol om tijd met familie en vrienden door te brengen.  ​ We hebben ook een aantal nieuwe mensen ontmoet waar we in relatief korte tijd een bijzondere band mee opgebouwd hebben. ​ Daarnaast heeft Anne haar zwemdiploma's gehaald, na de kleuterklas leren schrijven in groep 3 en met scoutingkamp mee geweest. Op het laatst zelfs nog een échte winterweek meegemaakt met sneeuw en schaatsen! Na anderhalf jaar in Nederland kwam er een ​  nieuwe uitdaging op ons pad en ​ ​ een sollicitatieperiode van enkele maanden later  ​ werd het duidelijk: we gaan in Ethiopië wonen! Vier maanden van voorbereidingen volgden waarin Ouke grotendeels al daar aan het werk was en de verbouwing van het huis organiseerde, en Hanneke in Nederland met alle regelzaken bezig was. Eind april was het dan zover: huis verk

Het was tijd om afscheid te nemen van ons bijzondere avontuur in Kumi. Inmiddels zijn we alweer enkele maanden terug in Nederland en proberen we hier ons leven weer op te bouwen na ruim vier jaar wonen en werken in Uganda. Ondanks dat het intensieve jaren waren met ook moeilijke momenten, was het een onvergetelijk mooie tijd. Wat missen we de overweldigende zonsondergangen, de rode zandpaden, het verse tropische fruit van de markt, de bijzondere ontmoetingen, de heerlijke traditionele gerechten, vuurvliegjes in de avond boven het veld, de honden die ons altijd trouw vergezelden en de warme Afrikaanse zon! De farm is nu in handen van de Nederlandse boer om het bedrijf verder op te bouwen. En in de laatste maanden zijn we op zoek gegaan naar iemand om de administratie over te nemen. Gelukkig is dat gelukt en hebben we in korte tijd Joseph kunnen trainen in het bijhouden van de boekhouding en alles wat daarbij komt kijken. De bakery draait nu onder leiding van de jonge vrouw waarmee