Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2021 tonen

Terug naar Ethiopië: het nieuwe jaar in!

Uitzicht over de Blue Nile (tot enkele weken nog bezet gebied) waar Ouke in oktober was Wat vorige maand nog ondenkbaar was, lijkt nu realiteit te zijn. De rebellen hebben zich teruggetrokken naar het noorden en de Ethiopische troepen hebben het gebied weer terug veroverd.  Het conflict is nog niet voorbij, maar het directe gevaar is in grote delen van het land weg. Veel mensen halen opgelucht adem, ze hebben na weken of zelfs maanden weer contact kunnen krijgen met familieleden in de noordelijke regio's, de dreiging van een burgeroorlog is minder en jonge mannen keren terug van het front.  Maar uiteindelijk zijn er in een oorlog alleen maar verliezers. Er is veel schade aangericht, zichtbaar en onzichtbaar. Huizen, scholen, ziekenhuizen zijn verwoest in de getroffen gebieden, oogst op het land is verdord en er zijn veel slachtoffers en traumatische ervaringen. Het is een land dat zich weer zal moeten opbouwen en nog lange tijd de gevolgen zal voelen, met op de achtergrond een onop

Onzekere tijden

Maanlicht over Lake Hawassa De weken na onze vorige blog waren heel intensief en hebben ons leven onverwachts veranderd. Het interne conflict in Ethiopië is verder opgelopen en stammen uit andere regio's zijn zich ook erin gaan mengen. De overheid is eveneens naar een verhoogd level gegaan en heeft begin november officieel de noodtoestand in het land uitgeroepen. De kaart van Ethiopië werd hierdoor steeds verder rood gekleurd, niet vanwege de covid pandemie, maar vanwege de oplopende onveiligheid. In een rap tempo begonnen ambassades hun personeel (deels) terug te halen en steeds dringender advies te geven het land te verlaten. In enkele weken ging het van een negatief reisadvies naar: verlaat het land met spoed, nu er nog vliegtuigen beschikbaar zijn. De nieuwsberichten over oorlogsgeweld volgden elkaar op maar spraken elkaar ook tegen. Het bleef lastig in te schatten wanneer er sprake was van slimme propaganda of echte berichten.  Lastig voor te stellen, maar ondertussen ging ons

Balans in ontwikkeling

Lake Bishoftu We wonen alweer een half jaar in Ethiopië. Naast het wennen aan een leven ver van familie en vrienden,  ​zijn het maanden​  geweest met vele mooie en bijzondere momenten. Helaas een aantal weken terug ook een hele nare ervaring gehad (beroving tijdens wandeling in een natuurgebied), wat ons weer even echt heeft doen beseffen dat we in een ontwikkelingsland wonen. En dat niet alleen, ook een land met een hoog oplopend intern conflict. Jonge mannen worden naar het front gestuurd, grotendeels op vrijwillige basis en komen soms gewond of zelfs niet terug. De overheid is veel geld kwijt aan de militaire operatie en de internationale druk loopt op. Hierdoor én vanwege de covid pandemie is de economische situatie in het land slecht. Voedselprijzen zijn flink gestegen en ook de werkloosheid is groot. De algemene armoede is daardoor toegenomen en zo ook de kloof tussen arm en rijk. Het belang van het bestaan en hopelijk in de toekomst ook weer de groei van ESPBC, het bedrijf waar

Enkutatash: Ethiopisch Nieuwjaar

Ethiopië heeft niet zoals in het westen de Gregoriaanse jaartelling, maar een eigen kalender: de Ge'ez-kalender, gebaseerd op de Koptische kalender uit het oude Egypte. Er zijn twaalf maanden van ieder 30 dagen en een dertiende maand met 5 dagen. Iedere vier jaar bestaat de laatste maand uit 6 dagen. De maanden hebben namen in het Ge'ez en een ander ritme. Zo is de eerste dag van het Ethiopisch jaar, 1 Mäskäräm, in de Europese kalender 11 september (schrikkeljaar 12 september). Verder is er een verschil in de jaartelling, doordat hier de berekening van Annianus van Alexandrië voor de datum van de Opstanding van Jezus wordt aangehouden. In Europa gaat men uit van een berekening van ruim zeven jaren eerder.  Afgelopen weekend werd de Ethiopische jaarwisseling gevierd: op vrijdag was de laatste dag van 2013 en zaterdag is het jaar 2014 begonnen. De afsluiting van het oude jaar wordt gevierd met een groot vuur. Niet rond middernacht maar in de avond rond 8en onze tijd, als het al g

Ethiopië om ons heen

Uitzicht op Bishoftu en Lake Chelekleka Na ruim vier maanden in Ethiopië is er nog veel te ontdekken, te leren en te ervaren. Het is een bijzonder land met een prachtige natuur, trotse mensen en een boeiende cultuur. Het land grenst aan Eritrea, Djibouti en Somalië in het noorden en oosten, Kenia in het zuiden en Sudan in het westen, en is zo groot als Frankrijk en Spanje samen. Er zijn enorme berggebieden, grote rivieren zoals de Blue Nile, savannes, tropisch regenwoud en ook droog en heet woestijngebied. Het oudste overblijfsel van een mens ooit is in Ethiopië gevonden en er zijn vele legendes. In geschriften uit de Egyptische en Griekse oudheid worden al verwijzingen gegeven naar "the Land of Burned Faces" en de koningin van Sheba zou hier geregeerd hebben. Oude kronieken beschrijven een affaire tussen haar en de Bijbelse koning Salomo en de uit deze relatie geboren Menelik was rond 200 v.Chr. de heerser over het Koninkrijk Aksum, het latere Abessinië waarvan een deel nu E

Golbe Hill

Lake Ziway vanaf Golbe Hill Vorig weekend zijn we naar Golbe Hill geweest, een super mooie plek aan Lake Ziway. Na ongeveer twee uur rijden kwamen we aan bij het enorme meer, dat in verbinding staat met de rivier Meki in het westen en de Katar rivier in het oosten: een belangrijk natuurgebied voor allerlei soorten vissen, watervogels en kleine groepen nijlpaarden. Vanaf daar gingen we de verharde weg af en reden steeds verder het platteland in. Het bleek een ontzettend mooie maar ook uitdagende route! Doordat er de dag ervoor en die ochtend veel regen was gevallen, reden we soms door diepe water ​​ poelen, onverwachte kuilen en flinke modder. Nu begrepen we waarom we met een terreinwagen moesten komen!  Heel bijzonder ook om langs ​ de ​ dorpjes met rieten hutten en velden te rijden. Het is nu het seizoen om te ploegen en zaaien, dus we zagen overal ossen op het land met een houten ploeg en ezeltjes bepakt met zakken vol zaaigoed dat met de hand over de akkers wordt gestrooid. Ook vee

Hoop in armoede

In de rij voor een maaltijd We hebben hier in Bishoftu een lieve Indiase familie ontmoet, zendelingen die al ruim tien jaar in Ethiopië wonen met hun drie kinderen en allerlei projecten opzetten. Ze zijn hiervoor vrijwel volledig afhankelijk van giften en krijgen voor het gezin een kleine vergoeding. Ruth werkt daarnaast een aantal dagdelen als science teacher op twee scholen. Hun twee meiden Rebekah en Abigail van 13 en 10 jaar zitten bij Anne op school en ze spelen graag met elkaar. Ook het zoontje Jonathan van 3 jaar doet gezellig mee.  Soms gaan we bij hen langs (Samy kan enorm lekker Indiaas koken!) en het is erg interessant om hun verhalen te horen. Ze doen veel goed werk voor de community en ze voelen een roeping om zich in te zetten voor de wereld. In de loop van de jaren hebben ze een aantal vaste projecten opgezet, zoals het jeugdwerk en een maaltijd voor mensen die op straat wonen. Daarnaast doen ze losse projecten, zoals het bouwen van een latrine voor de gemeenschap of war

Melkam Fasika

Klim gemaakt naar een grot met uitzicht op Lake Langano  Een week nadat we aangekomen waren in Ethiopië, werd het Orthodoxe Paasfeest gevierd. Belangrijke dagen voor het grootste deel van de bevolking dat Ethiopisch Orthodox Christelijk is. Vanuit onze kerk hier was er in samenwerking met de Kebele (wijk) het jaarlijkse project ter ondersteuning van de allerarmsten. Met een aantal auto's vol werd er op Siklet (Goede Vrijdag) de wijk in gegaan om bij tachtig families eten (levende kip, fles olie en zak uien) en wat geld te brengen. Hiermee kunnen ze de traditionele maaltijd van kip met ei en pittige kruiden maken, die met het Paasfeest wordt gegeten.  Erg indrukwekkend  en best heftig om te zien hoe de mensen in armoede in de stad wonen... kleine huisjes, dicht op elkaar, geen vuilnis ophaaldienst, soms alleen een doek als deur of raam, weinig meubels, geen grond om eten op te verbouwen, meestal zonder stromend water en nauwelijks toegang tot elektriciteit. Bijna niet voor te stelle

Terug naar Afrika!

Lake Chelekleka, het meer vlakbij ons huis in Bishoftu Na de mooie jaren in Uganda, hebben we twee jaar in Nederland gewoond. Een periode die aan de ene kant heel intens en moeizaam was, maar ook waardevol om tijd met familie en vrienden door te brengen.  ​ We hebben ook een aantal nieuwe mensen ontmoet waar we in relatief korte tijd een bijzondere band mee opgebouwd hebben. ​ Daarnaast heeft Anne haar zwemdiploma's gehaald, na de kleuterklas leren schrijven in groep 3 en met scoutingkamp mee geweest. Op het laatst zelfs nog een échte winterweek meegemaakt met sneeuw en schaatsen! Na anderhalf jaar in Nederland kwam er een ​  nieuwe uitdaging op ons pad en ​ ​ een sollicitatieperiode van enkele maanden later  ​ werd het duidelijk: we gaan in Ethiopië wonen! Vier maanden van voorbereidingen volgden waarin Ouke grotendeels al daar aan het werk was en de verbouwing van het huis organiseerde, en Hanneke in Nederland met alle regelzaken bezig was. Eind april was het dan zover: huis verk