Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar Ethiopië: het nieuwe jaar in!


Uitzicht over de Blue Nile (tot enkele weken nog bezet gebied) waar Ouke in oktober was

Wat vorige maand nog ondenkbaar was, lijkt nu realiteit te zijn. De rebellen hebben zich teruggetrokken naar het noorden en de Ethiopische troepen hebben het gebied weer terug veroverd. 

Het conflict is nog niet voorbij, maar het directe gevaar is in grote delen van het land weg. Veel mensen halen opgelucht adem, ze hebben na weken of zelfs maanden weer contact kunnen krijgen met familieleden in de noordelijke regio's, de dreiging van een burgeroorlog is minder en jonge mannen keren terug van het front. 
Maar uiteindelijk zijn er in een oorlog alleen maar verliezers. Er is veel schade aangericht, zichtbaar en onzichtbaar. Huizen, scholen, ziekenhuizen zijn verwoest in de getroffen gebieden, oogst op het land is verdord en er zijn veel slachtoffers en traumatische ervaringen. Het is een land dat zich weer zal moeten opbouwen en nog lange tijd de gevolgen zal voelen, met op de achtergrond een onopgelost slepend conflict rondom macht en landbezit. De wereld hoopt op vredesonderhandelingen nu de dreiging van de opmars van rebellen naar de hoofdstad voorbij is. 

Onverwacht snel is, door deze ontwikkelingen, ook in onze regio de situatie van zeer gespannen en onzeker teruggekeerd naar relatief rustig.
Om te ervaren hoe het nu is, is Ouke voor bijna twee weken naar Bishoftu gegaan. Goed om er weer te kunnen zijn en te werken, hoewel de aanvoer van ruw materiaal nog steeds vertraging heeft vanuit de haven van Djibouti, welke deels door getroffen gebied vervoerd moet worden.
Voor de medewerkers voelt het ook als een positieve stap dat het management weer terug zal komen en het leven hopelijk steeds meer het normale ritme terug zal krijgen.

Uitzicht over de Nederlandse polder
Na bijna vijf weken zijn we gister met ons 3en naar Ethiopië gereisd. Bijna niet voor te stellen hoe we in onzekerheid over de toekomst aankwamen in Nederland en nu toch al terug kunnen! Het was ook bijzonder om weer even onze familie en vrienden te kunnen zien - voor zo ver dat met de corona maatregelen mogelijk was - en dat Anne in haar oude klas op school mocht zijn. We zijn super dankbaar voor alle liefde en gezelligheid die we ervaren hebben, het is echt een ondersteunende tijd geweest! 
Het is best even omschakelen, maar heel fijn dat we dit jaar nog terug naar huis konden gaan. We hopen nu dan écht ons leven in Ethiopië verder op te kunnen gaan bouwen!
Laat 2022 een jaar worden van vrede en gezondheid, vol dromen die uitkomen! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe