Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar Afrika!

Lake Chelekleka, het meer vlakbij ons huis in Bishoftu

Na de mooie jaren in Uganda, hebben we twee jaar in Nederland gewoond. Een periode die aan de ene kant heel intens en moeizaam was, maar ook waardevol om tijd met familie en vrienden door te brengen. We hebben ook een aantal nieuwe mensen ontmoet waar we in relatief korte tijd een bijzondere band mee opgebouwd hebben.Daarnaast heeft Anne haar zwemdiploma's gehaald, na de kleuterklas leren schrijven in groep 3 en met scoutingkamp mee geweest. Op het laatst zelfs nog een échte winterweek meegemaakt met sneeuw en schaatsen!

Na anderhalf jaar in Nederland kwam er een​ nieuwe uitdaging op ons pad en​ ​een sollicitatieperiode van enkele maanden later werd het duidelijk: we gaan in Ethiopië wonen!

Vier maanden van voorbereidingen volgden waarin Ouke grotendeels al daar aan het werk was en de verbouwing van het huis organiseerde, en Hanneke in Nederland met alle regelzaken bezig was. Eind april was het dan zover: huis verkocht, meubels en dozen in de opslag bij goede vrienden en (schoon)moeder, veel spullen verkocht of naar kringloop gebracht en koffers ingepakt. Op de dag voor vertrek heeft Anne afscheid genomen van haar leuke klas en lieve juffen, was het uitschrijven bij de gemeente en de verplichte PCR test gedaan, afscheid van de buurt en nog een laatste keer met onze ouders voordat we elkaar lange tijd niet zouden zien. Het blijft toch iedere keer weer lastig om alles achter te laten... Gelukkig hebben we veel lieve en bijzondere momenten gehad als afscheid, bedankt daarvoor! Heeft ons ontzettend goed gedaan! De kaarten, fotoboeken en kado-tjes zijn als herinnering allemaal meegegaan!

Op 22 april stonden we met ons 3en, vermoeid van de intensieve laatste week, op Schiphol om een nieuwe stap in ons leven te gaan zetten. Spannend en onzeker, hoopvol en mooi, wat gaat de komende tijd ons brengen?
Nu ruim twee maanden later kunnen we daar nog geen antwoord op geven, het is erg onwerkelijk soms nog, maar we kijken er enorm naar uit om dat te gaan ontdekken!
  

Op weg naar Ethiopië!

ESPBC en ons huis tussen de bomen naast Lake Chelekleka


Reacties

  1. Hanneke, Ouke en Anne....jeetje...Vanmorgen kwam jullie bruiloft ter sprake en sindsdien zijn jullie niet meer uit mijn gedachten. Dus ik ben gaan google-en en gelijk kwam ik op deze pagina. Geen idee of iedereen deze reactie leest of alleen jullie, dus ik hou het even kort. Wauw! Mooi om te lezen dat jullie nog altijd op avontuur zijn...Ik ga proberen jullie weer een tijdje te volgen. Veel liefs van je oud-sophia-collega, Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe