Terug in Nederland

Na bijna anderhalf jaar wonen en werken in Uganda, was onze tijd in Kumi voorbij. Ondanks het gemis van familie en vrienden, hebben we enorm genoten van het leven aan de andere kant van de wereld.

Het is een geweldige ervaring geweest om het energieproject voor Stichting Kyoga te mogen doen en later ook voor de Stichting Kumi Hospital, de Farm Foundation en COHAD te mogen werken. We zullen de ruimte, alle dagen zon, de mooie natuur, ons fijne huis en alle lieve collega´s missen. Begin april 2011 hadden we niet kunnen bedenken dat ons afscheid zo lastig zou worden en dat we zo´n goed contact zouden gaan opbouwen, waarvan sommigen ook echte vriendschappen zijn geworden.

We zijn dankbaar voor de goede tijd die we gehad hebben in Uganda en dat we de projecten met succes hebben kunnen uitvoeren.

In de laatste weken nog bezig geweest met het opzetten van een project voor Adesso (pap voor de basisschoolkinderen), maar daarover in een volgend bericht meer.

Zonder de steun vanuit het thuisfront hadden we dit echter niet gekund! Via deze weg willen we daarnaast ook het bestuur van Kyoga, Steffie van Stichting Kumi Hospital, de leden van de Farm Foundation en Nino Marolla uit Australië bedanken voor hun vertrouwen in ons. Uiteraard was het zonder de (financiële) hulp van alle sponsors niet gelukt, dus ook aan hen enorm veel dank. Het is voor ons heel bijzonder geweest om namens jullie allemaal een verschil te mogen maken voor de medewerkers en patiënten van Kumi Hospital.

Omdat we trots zijn op het ziekenhuis en iets moois wilden aanbieden bij ons afscheid, hebben we een schilder uit Kumi gevraagd bij de ingang een muurschildering (zie foto boven) te maken met het logo van Kumi Hospital. Ze zullen voor altijd een plek in ons hart hebben!

Het is niet altijd makkelijk geweest, maar de mooie momenten waren het absoluut waard! Onze namen zullen niet snel vergeten worden, aangezien de broodbezorger Ouke wordt genoemd en een collega van de COHAD bakkerij zelfs haar pasgeboren dochter Alelo Hanneke heeft genoemd: een lief klein gezond meisje! We hopen haar in de jaren die komen, op te zien groeien.  

De laatste week stond in het teken van afscheid nemen, vol laatste keren, tranen en lieve woorden. In de kerk werd speciaal voor ons gezongen en kregen we de Bijbeltekst mee “ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden”.

De laatste avond had het ziekenhuis als verassing een afscheidsfeest voor ons georganiseerd met muziek, toespraken, zingen, lekker eten en dansen. Verder was er een taart, die we mochten aansnijden samen met de chirurg, de medisch en algemeen directeur en een EFOD projectteamlid die voor een paar weken in Kumi Hospital was. We kregen een kip als afscheid en een mooie houten herinneringsplaat.

In juli ook nog enkele projectzaken afgerond, zoals het inbouwen van prepaidmeters op het ziekenhuisterrein, een bedankplaat regelen voor de kinderafdeling en de aankoop van een grote briquette pers zodat de ESCo brandstof van restmateriaal kan gaan maken. De manager Emesu zal het Energy Program na ons vertrek verder uitvoeren en is samen met zijn gezin echt een onderdeel van Kumi Hospital.

Onze Australische vrienden waren samen met hun twee Ugandese voogdijkinderen een paar dagen voor ons vertrek in Kumi aangekomen, zodat we de bakkerij konden overdragen. Met het COHAD team hebben we hun komst gevierd, uiteraard met zelfgebakken taart!  Ook konden we nog even genieten van het weerzien voordat we weer in andere landen wonen…

Op vrijdagochtend hebben we al onze spullen ingepakt, het huis afgesloten en voor de allerlaatste keer alle lieve mensen in Kumi Hospital gedag gezegd. Met tranen in onze ogen reden we Kumi uit, op weg naar het vliegveld die ons weer veilig bij onze lieve familie en vrienden heeft gebracht.

Vanuit het project zullen we het komende jaar in ieder geval nog twee maal een aantal weken terug gaan naar Uganda, ter ondersteuning en follow up. Ook zullen we dan mogelijk een volgend project van Stichting Kyoga onderzoeken of opstarten. 

In het laatste regenseizoen hadden we in onze tuin een aantal kleine fruitbomen gepland, dus hopelijk kunnen we in de toekomst onze 'eigen' sinaasappels en avocado eten! Maar het zal vooral geweldig zijn om iedereen weer terug te zien!

Het voelt onwerkelijk om weer terug in Nederland te zijn, maar het was een ervaring om nooit meer te vergeten!