Doorgaan naar hoofdcontent

Lake Bisina

Vanaf het zandpad van Kumi Town naar ons huis, kunnen we in de verte Lake Bisina zien: een prachtig zoetwater meer van ruim 190 vierkante kilometer. Langs het meer leven verschillende soorten watervogels en met uizicht op het Mount Elgon gebergte, is het een mooie en rustige plek om naar toe te gaan. Tientallen kleine boten varen er in de vroege ochtend op uit om vis te vangen, wat dezelfde dag nog vers verkocht wordt of gedroogd om het goed te houden.

Er is een soort ferry die mensen in ruim een half uur naar de overkant kan brengen. Wanneer de houten boot met motor er niet is, moet er geroeid worden en duurt de tocht drie uur.

Dorpelingen varen vaak over om hun handelswaar (gewassen, kippen, houtskool, etc.) rondom Kumi en Mbale te verkopen, of juist vanaf hier naar dorpen aan de andere kant van het meer. Ook fietsen en zelfs vee gaan in de grote houten kano’s mee!

Verder is Lake Bisina van belang omdat het Kumi Hospital en de omliggende dorpen van water voorziet. Er staat een pomphuis op de oever met een toevoersysteem verderop in het water. Tweemaal per dag worden de dieselpompen enige uren aangezet om water uit het meer via een filter door de buizen te verspreiden naar het ziekenhuis en de omliggende dorpen. Over een afstand van acht kilometer zijn er ongeveer dertig waterpunten waar mensen in de ochtend en middag water kunnen halen. Het systeem heeft met enige regelmaat onderhoud nodig, want drijvende eilanden van riet kunnen bijvoorbeeld de toevoer van water belemmeren.

Op het dak van ons huis staat een watertank die twee maal per dag, wanneer de pompen aangaan, bijgevuld wordt. Hierdoor hebben we als uitzondering in dit gebied, stromend water in huis. De mensen om ons heen moeten, ook van grote afstand, dagelijks water halen om te drinken, koken en wassen. Geduldig staat iedereen te wachten totdat de jerrycan gevuld kan worden om vervolgens lopen of fietsend terug naar huis te gaan. In Kumi Town loopt er een man met een handkar rond, om jerrycans vol water te verkopen voor de mensen die geen waterleiding hebben.
Naast onze tuin is ook een waterpunt, waardoor we heel regelmatig beseffen wat een luxe het is om in huis een kraan te hebben…




.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dire Dawa

Straat in Dire Dawa  Afgelopen week ​ had Anne vakantie van school en  zijn we met ons 3en naar het oosten van Ethiopië gegaan. In het code oranje gebied (alleen noodzakelijke reizen) liggen daar twee gele gebieden (relatief veilig): de steden Dire Dawa en Harar.  Met een domestic flight zijn we naar Dire Dawa gevlogen en eind van de middag de bergen in gereden naar Harar, waar we vier nachten in een tradi ​ti oneel guesthouse hebben geslapen, midden in de eeuwenoude stad. Daarover zal de volgende blog gaan, nu eerst over Dire Dawa, op de grens van de regio Oromia en Somali.  De naam van de stad is in het Somali Diridhaba, wat "where the Somali ancestor Dir hit his spear into the ground" betekent. In het Amhaars en Harari (lokale taal) geschreven als ድሬዳዋ: "Plain of Medicine" en het Oromo: Dirree Dhawaa, met als vertaling  'Place of Remedy'.  Er wonen al duizenden jaren mensen in deze omgeving, dat blijkt uit prehistorische rotstekeningen en de vondst van ge...
2 reacties
Meer lezen

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak v...
Een reactie posten
Meer lezen

ROTOM Ethiopia

Dit verhaal begint bij de Ugandese Kenneth Mugayehwenkyi. Samen met  zijn vrouw sponsorde hij  twee meisjes, waarvan bei de ouders overleden wa ren als gevolg van  HIV/Aids en die bij hun oma Elizabeth woonden. Doordat er vanuit de overheid geen enkele ondersteuning is voor ouderen, zijn ze afhankelijk van de generatie onder hen. Maar als hun kinderen wegvallen, betekent dit dat zowel de oudere als de jongere generatie daaromheen zich zonder hulp moet zien te redden. Vaak leidt dit tot een  leven in eenzaamheid en armoede ,  zonder goede mogelijkheden voor onderwijs voor de kleinkinderen. De Ugandese Kenneth besloot zijn netwerk in te zetten, waaronder van zijn eerdere werk in Amerika, om deze grootmoeder te helpen en zich ook te richten op andere ouderen in dezelfde situatie. Zo ontstond in oktober 2003 ROTOM: Reach One Touch One Mission . Niet alleen vanuit de US kwam er support, later  ook uit Canada en na  een aantal jaren ook vanuit Engeland ...
Een reactie posten
Meer lezen