In Ethiopië leven ruim vier miljoen mensen met een visuele handicap. Een groot deel hiervan zou met een relatief eenvoudige operatie geholpen kunnen worden en met betere levensomstandigheden zelfs al voorkomen kunnen worden. Armoede, de slechte toegang tot medische hulp of vaker nog de afwezigheid ervan in ontwikkelingslanden, zoals Ethiopië, heeft schrijnende gevolgen. Een blind kind wordt meestal gezien als een schande voor de familie of een straf van God. Ze hebben te maken met een stigma, de kinderen worden afgewezen in de samenleving, en bovendien door hun ouders vaak binnen in huis of de hut gehouden. Velen gaan dan ook niet naar school. Als gevolg van dit sociaal isolement, is hun toekomstperspectief zorgwekkend laag.
 |
| Anne helpt met voeldomino |
Jaren geleden is de Nederlandse stichting TTAF (The Tree Aid Foundation) in contact gekomen met een school in Bishoftu, waar de leerlingen braille leren, sociale vaardigheden en zelfredzaamheid. Na twee jaar kunnen de kinderen verder op een reguliere school, een belangrijk doel om hen uit de sociale isolatie te halen. In de afgelopen jaren is gebleken dat, hoewel het niet altijd lukt, dit heel regelmatig succesvol verloopt. Hiermee laat de school zien dat ook blinden en slechtzienden een rol hebben in de samenleving en erbij horen.
De Ethiopische SCPDA (Support and Care for People with Disabilities Association) is er eveneens een onderdeel van en heeft o.a. als doel op te komen voor de rechten van mensen met beperkingen.
Sinds september ben ik (Hanneke) betrokken bij deze School for the Blind. Afwisselend met een andere nlse vrouw, gaan we iedere dinsdagochtend naar de school toe om met de kinderen te zingen, een bijbelverhaal te lezen en een les of spel te doen. Ook een aardige Ethiopische vrouw is onderdeel van het team om het Engels naar Amhaars te vertalen en Anne helpt gezellig mee! Het is best een uitdaging om iedere week een les voor te bereiden, afgestemd op blinde kinderen, hun niveau en leeftijd, maar ook erg leuk om te doen! De afgelopen maanden hebben we gewerkt aan het oefenen van het alfabet (in het Engels), vormen, dieren en tandenpoetsen. We doen de lessen niet in het klaslokaal, maar buiten op de compound, zodat er plek is voor iedereen en ruimte voor een spel met bijvoorbeeld de geluidenbal.
 |
| Braille leren |
Er zijn in totaal twintig kinderen, verdeeld in twee lesgroepen, met uiteenlopende leeftijden. Ieder jaar neemt er een groep afscheid en komen er weer tien nieuwe kinderen bij. Zo blijven alle leerlingen steeds twee jaar op school en kunnen er zoveel mogelijk kinderen geholpen worden om de basis aan te leren.
Doordat er nauwelijks andere scholen voor blinden of slechtzienden zijn, komen de kinderen uit allerlei gebieden in Ethiopië. Soms worden ze letterlijk ergens in een hut gevonden... Omdat ze ver weg wonen, slapen de jongens en meisjes ook op de school, in twee aparte huisjes op het terrein. In de vakantie gaan ze weer even naar hun familie. Velen komen uit arme gezinnen, waardoor de school vrijwel volledig op giften draait. De kosten van de dagelijkse maaltijden, de braille-borden, lesmaterialen, taststokken etc. zijn de afgelopen tijd enorm gestegen, maar de school blijft doorzetten om voor de kinderen te blijven zorgen. Ook de directeur Wondemu (zelf als kleuter blind geworden) en het team hebben echt een passie om de kinderen een betere toekomst te bieden.
Het is dan ook heel fijn om hier te kunnen ondersteunen door een leerzame ochtend te mogen bieden en uit te dragen dat ze ertoe doen, dat ze kunnen ervaren er te mogen zijn. Zo bijzonder om alleen al in het afgelopen half jaar kinderen te zien opbloeien, van stil en in elkaar gedoken naar lachende gezichten. Dat maakt de School for the Blind meer dan de moeite waard!
Reacties
Een reactie posten