Doorgaan naar hoofdcontent

Buna

Koffie (buna in het Amhaars) komt van oorsprong uit de omgeving Kaffa in Ethiopië en is ergens in de tiende of elfde eeuw ontdekt. Vroeger werd er op de ruwe koffiebonen gekauwd of de gemalen bonen werden vermengd met dierlijke vetten om tijdens het jagen of reizen te eten als energiebron. Pas later werd ontdekt dat het roosteren van koffiebonen zorgt voor een lekkere drank: koffie. 

Deze eeuwen van ontwikkeling naar koffie hebben onder andere geleid tot het ontstaan van de Ethiopische koffieceremonie. Er is ook een legende dat een schaapherder, genaamd Kaldi, de koffieboon ontdekte toen zijn kudde veel energie kreeg na het eten van bepaalde bessen, waarna de herder zelf besloot deze te koken en ervan te drinken. 
In ieder geval is koffie nu een belangrijk exportproduct van Ethiopië en is de koffiecultuur heel belangrijk in het land. 

De koffieceremonie is een belangrijke sociale en culturele traditie in Ethiopië. Het is een teken van gastvrijheid, vriendschap en respect. Het ritueel wordt door de vrouw of de dochter des huizes uitgevoerd in traditionele, witte Ethiopische kleding. Allereerst wordt alles klaargezet: een laag tafeltje waarop de kopjes worden gezet, de Jebena (de koffiepot), een houtskoolvuurtje om de koffiebonen op te branden, de kruiden (zoals wierook en mirre) om samen met de koffie de ceremonie te begeleiden met heerlijke geuren (heeft ook een religieuze waarde). De grond wordt bestrooid met vers gras: een symbool van een goed voorteken. Vaak worden bloemen aan deze qétéma toegevoegd. De natuur is een belangrijk onderdeel van de ceremonie.

Na het branden van de koffiebonen op houtskool, gaat het pannetje met vers gebrande bonen rond zodat iedereen van de geur kan genieten.
Vervolgens wordt de koffie in een vijzel fijngestampt en ondertussen wordt het water in de Jebena aan de kook gebracht. De Jebena is een uit klei gemaakte pot die aan de onderkant rond is. Aan de bovenkant heeft de pot een kleine opening om de koffie in te strooien. De ronde onderkant is gemakkelijk te plaatsen in het vuurtje. Wanneer de Jebena van het vuur komt, wordt deze in een speciaal van riet gemaakt rondje neergezet.

Ethiopisch brood (samen aansnijden is traditie)
Nadat de koffiebonen zijn fijngestampt, gaan deze erbij in de Jebena en is het wachten tot de koffie genoeg heeft getrokken en klaar is om te schenken. Ondertussen krijgen de gasten vers gepofte popcorn of gekruid brood. Als de koffie voldoende op sterkte is, wordt deze (zonder filter) met een hoge, lange beweging ingeschonken, zo vol mogelijk in de kleine kopjes (cini) als symbool van overvloed voor de gast en om een gevoel van welkom te geven.
Er wordt tot wel drie keer koffie van hetzelfde koffiedik gezet, elke keer met een eigen naam. Als de eerste koffie klaar is, heet het  “Abol”. De Jebena wordt voor de tweede keer op het vuur gezet om daarna koffie te serveren dat nu “Tona” heet. De derde keer serveren heet “Bereka”, de koffie is nu natuurlijk niet heel sterk meer. Deze traditie om drie kopjes te drinken met elkaar heeft een betekenis: de eerste is het sterkst en is om te genieten van de heerlijke smaak. De tweede geeft het belang aan van het sociale karakter van de koffieceremonie: nu is er ruimte om vreugde en verdriet te delen. Het derde kopje zal het huis en de gasten blessings brengen, om elkaar goede wensen over te brengen en zo de ceremonie af te sluiten met een zegenbede. 

In Ethiopië dus geen coffee-to-go maar een coffee-to-stay: in alle rust samen koffie drinken en met elkaar praten. Een mooi aspect van het leven hier in Ethiopië! 
Na een leven zonder koffie, ben zelfs ik (Hanneke) heerlijke verse koffie gaan waarderen, soms leer je onverwachte dingen elders in de wereld!

Alles staat klaar voor de koffieceremonie!

Anne wappert het vuur onder de jebena aan!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe