Harar

de Suqutat Gate

Harar is een eeuwenoude stad op de Chercher of Ahmar Mountains, in het oosten van Ethiopië, op bijna 1900 meter hoogte, omringd door ravijnen, woestijn en savanne. Het lag op een belangrijke handelsroute tussen de oceaan en de rest van Ethiopië, op een centraal punt voor de Hoorn van Afrika, Arabië en Azië.

In het oude ommuurde deel (Harar Jugol) wonen vooral Harari, die hun eigen Semitische taal hebben en eeuwenlang een eigen munteenheid. In 1557 werd onder Emir Nur de stadsmuur gebouwd ter bescherming tegen de Oromo stam. Buiten de stadsmuren wonen vooral mensen van de Oromo, Amhara, Somali en Afar stam.

Harar Jugol staat op de World Heritage Site van Unesco vanwege de hoge culturele waarde van de unieke bouwstijl en de sociale harmonie.

Het verkopen en kauwen van chat (verse bladeren met een oppeppend effect) is ook een onderdeel van de cultuur in Ethiopie. Volgens sommigen net zo onschuldig als het drinken van koffie, maar er zit zeker ook wel een verslavend effect in. Het is een zeer belangrijk export product van deze regio. Er staan velden vol en er wordt in het seizoen dagelijks geoogst.

de Badro Gate

De stad wordt gezien als de vierde heilige stad van de (soennitische) Islam (na Mekka, Medina en Jeruzalem) met 82 moskeeën, waarvan drie uit de 10e eeuw, en 102 shrines.

De stadsmuur heeft vijf historische poorten (Assum, Argobba, Suqutat, Badro en Asmadin): een verwijzing naar de vijf belangrijke zuilen van de Islam. Later is een zesde poort erbij gebouwd: de Harar Gate.

De huizen in Harar Jugol zijn een mix van traditionele Harari huizen, met Indische en islamitische invloeden. Het is heel bijzonder om hier rond te lopen, door de nauwe steegjes met fruitverkopers, marktjes vol specerijen, kleine winkels, straatverkopers, etc.

de Harar Gate

Harar was de hoofdstad van het Harari koninkrijk vanaf 1520 (Sultan Abu Bakr Muhammad) tot 1568. Het werd een onafhankelijke Emiraat in de 17e eeuw en onderdeel van Ethiopië in 1887, toen Menelik II de Emir versloeg. De Great Mosque werd in de periode vervangen door een Ethiopisch Orthodoxe kerk en de zesde poort gemaakt in de muur.

Het bijzondere aan Harar is dat er een duidelijk islamitische achtergrond is, maar het in vrede samengaat met de christenen die er ook wonen. De stad heeft in 2006 de United Nations City of Peace Award gekregen voor het Afrikaanse continent, omdat er zoveel culturen en gelovigen vreedzaam samenwonen.

Er zijn allerlei oude Afrikaanse en islamitische tradities in Harar. Zo hebben de Harari huizen een vaste indeling: de woonkamer heeft verschillende hoogtes met vloerkleden om op te zitten, iedere laag is voor een hogere rang in het gezin.

Aan de muur hangen handgeweven manden en zelfgemaakte potten, waarbij alles een symbolische waarde heeft. Een opgerold tapijt boven de deur geeft bijvoorbeeld aan dat er een huwbare dochter in het huis is.

Een oude traditie in Harar is om de hyena's uit de omgeving te voeren, om te voorkomen dat ze mensen en vee aanvielen. Tijdens de bouw van de muur zijn er speciale lage openingen gemaakt zodat deze wilde dieren gevoerd konden worden. Sindsdien zou er niets meer gebeurd zijn. Ook is er het traditionele geloof dat hyena's de jinns (slechte geesten) in bedwang zouden houden. De Hyena man komt uit een familie die dit al generaties doet en zingt, fluit en roept iedere avond om de beesten te verzamelen.

Er zijn wel wat veranderingen geweest in de afgelopen eeuw, maar het is grotendeels nog de oude stad van vroeger. Dat maakt Harar echt uniek.

We hebben vier nachten in een kamer op de kleine compound van een traditioneel Harari huis gelogeerd, bij drie oude weduwen, die hun eenvoudige leven leiden van koken, wassen etc. en veel bidden. We waren hierdoor middenin de oude stad en hebben urenlang rondgewandeld, musea bezocht vol stoffige boeken, oude foto's en traditionele sieraden van zilver. Ook bij een oude apotheker langs geweest, jurkjes laten maken voor Anne, een boekbinder aan het werk gezien die nog met oud gereedschap werkt, langs de Harar koffiebranderij en zoveel meer.

Ook heerlijk Harari gegeten: vers kamelenvlees van de lokale slager, direct gebakken op vuur, een gestoofde geitenpoot, fatira (verse eieren met deeg en groenten van een hete wok), ontbijt met fûl (bonen met kruiden) en dikke zoete koeken. Behalve de hyena's ook roofvogels gevoerd met stukjes vlees en er waren veel katten op straat die graag door Anne geaaid werden.

Het is een heel apart deel van Afrika, met vrouwen in prachtige gekleurde gewaden, rondrennende kinderen met hoofddoeken, ezels op straat en overal de geur van kruiden. Een bijzondere plek om de oude geschiedenis en cultuur van Ethiopië te kunnen ervaren!