Uitzicht met Bishoftu op de achtergrond Deze maand hadden we gehoopt een weblog te schrijven over onze hond Nala met haar puppies, maar helaas is het helemaal mis gegaan met het werpen en is geen enkele puppy levend ter wereld gekomen. Ook met Nala ging het steeds slechter en is dezelfde dag ook dood gegaan. Zo kan het gaan, de natuur is wat dat betreft heel hard. Voor ons 3en natuurlijk echt even heel verdrietig. Tegelijkertijd beseffen we dat we in een land wonen waarin veel verdriet is, vanwege de aanhoudende onrust in grote delen van Ethiopië, honger, droogte, geweld, armoede en ziekte. Maar het leven hier gaat ook gewoon door, waardoor het soms lastig is om een voorstelling te maken van het leed in de wereld, hoewel de ongelijkheid dagelijks op straat zichtbaar is. Mensen die in vodden lopen, onder doeken en plastic zeilen slapen, arme boeren met ezels die hun groenten naar de markt brengen, ziekenhuizen zonder stroom, lange rijen voor de benzinepomp, maar ook mensen die uit eten
Onze ervaringen in Ethiopië