Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2018 tonen

Bakery Team Day

Het Bakery team: Ronnieh, Kevina, Teddy, Herbert, Hanneke, Suzan, Angella, Frida en Grace In oktober 2015 zijn we gestart met de bakery en in drie jaar tijd een mooie ontwikkeling door gemaakt. Destijds bakten we vier dagen per week met dagelijks ruim 30 kg meel, nu is de bakkerij zes dagen open met gemiddeld 70 kg meel per dag. Ook het team is gegroeid met de toename van de verkoop, namelijk van vier naar acht medewerkers: vijf bakkers, één manager en twee sales jongens. Hanneke en Kevina, de lokale manager, zijn samen verantwoordelijk voor alle regelzaken en de dagelijkse aansturing. Ze zijn daarnaast onderdeel van het bakteam, bestaande uit Angella, Grace, Frida, Suzan en Teddy. De vijf vrouwen zijn inmiddels goed op elkaar in gespeeld en hebben allemaal vier vaste werkdagen. De twee verkopers hebben eveneens hun vaste dagen en rijden op de bakery brommer met een grote bak achterop langs alle kleine dorpen in de omgeving. De Bakery ladies! Na de opstartfase waarin het

Zon en Water

  Het jaar begon positief met goede regens, waardoor na alle droogte van vorig jaar de mensen op een grote oogst hoopten. Gelukkig is dit voor velen ook uitgekomen, hoewel er soms juist weer te weinig zon was om de oogst goed te laten drogen voordat het in grote zakken de opslag in kon of om te vermalen tot meel. En was de neerslag in sommige gebieden om ons heen zo veel, dat de grond het niet aan kon en de zaden wegspoelden van de akkers. Door het water van Lake Besina naar de oever Daarnaast liep Lake Besina tot ver over de oevers uit, wat problemen gaf voor de gezinnen langs het meer. Ook bij de ferry van Omatinga naar Katakwi was de overvloed aan water te zien. Zo waren we een paar maanden geleden naar Ugandese vrienden gegaan die aan de andere kant van het meer wonen. Eerst achterop een boda ongeveer twaalf kilometer naar de veerpont, daarna een overtocht van ruim een half uur varen waarna we het laatste stuk door het water naar de kant moesten lopen. Dan is het toc

Nieuw project in Kumi Hospital

 De operatie afdeling van Kumi Hospital Een aantal jaar geleden hebben twee Nederlandse orthopeden van Orthopedics Overseas, een organisatie van (gepensioneerde) chirurgen die vrijwillig meerdere malen per jaar in Kumi operaties uitvoeren, de noodzaak van een nieuw OK-complex aangegeven. Dit idee is in de loop van de tijd uitgewerkt in een projectplan, diverse fondsen aangeschreven, twee architecten zijn naar Kumi gekomen om tekeningen te maken en een aantal lokale aannemers benaderd om offertes uit te schrijven. Dit heeft uiteindelijk geleid dat drie Rotary Clubs in Nederland en België, stichting Steunfonds Kyoga, Wilde Ganzen (Nederlandse ontwikkelingsorganisatie), Orthopedics Overseas, Van Dorp Installaties (bedrijf van één van de UIC bestuursleden), het Flevo Ziekenhuis, Stichting Medic (opknappen van afgeschreven medische apparatuur voor gebruik in ontwikkelingslanden) met elkaar dit grote project aangegaan zijn. Verdrietig is wel dat één van de initiatiefnemers vorig

Nyero Rocks

In de buurt van Kumi zijn de Nyero Rockpaintings, rotstekeningen die honderden jaren geleden door primitieve stammen zijn getekend. Bijzonder om te zien en een hele mooie omgeving! Omdat onze auto sinds vorige maand kapot is, hadden we een kleine motor geleend van de farm en zijn we over de zandpaden naar Nyero gereden.   De vorige keren dat we daar waren, was Anne nog een stuk kleiner en zat ze in de draagzak op onze rug. Maar nu kon onze kleuter voor het eerst de hele tocht zelf lopen en klauteren. Dat was een heel avontuur! Met ons 3en hebben we over de kleine paden gelopen, tussen enorme rotsblokken door, omhoog geklommen naar het uitzichtpunt, aapjes gezien, de rotstekeningen bekeken en aan het einde van de dag, toen de zon bijna onder ging op het hoogste punt gestaan. Wat een prachtig stuk van de wereld, ook omdat er zoveel jaren geleden al mensen leefden en je via de rotstekeningen nog steeds soort van hun aanwezigheid kunt voelen!    

Volleybal in Kumi

  In Uganda heeft sport een belangrijke plek in het lesprogramma van basisscholen en voortgezet onderwijs. Zo heeft iedere school een groot grasveld om te sporten en de niet-overheidsscholen een sportoutfit in de kleuren van de school. Ook de Adesso basisschool heeft een groot veld met houten palen als doel en twee palen waartussen een volleybalnet gespannen kan worden. Helaas laten omwonenden in de avonduren wel vaak ook hun koeien grazen op het terrein en nemen termieten in de schoolvakantie hun intrek in het veld. Ook is er een tekort aan ballen en ander materiaal, maar de kinderen bedenken ook veel eigen spellen of maken een bal van plastic en touw. Ieder jaar probeert de school mee te doen met volleybal wedstrijden. Naast dat het een hele ervaring is voor de leerlingen, kan het ook voor een kind een beurs opleveren om een schoolopleiding te kunnen doen. Een Engelse vrouw (Elspeth Robinson) sponsort Adesso al jaren om met drie teams naar een 2-daags toernooi in Entebbe te

St. Martins Church

In 1929 is het ziekenhuis als Leprosy Centre opgezet door de Church Mission Society. Uganda was destijds nog een kolonie van Engeland. In de jaren ’90 is het een algemeen ziekenhuis geworden: Kumi Hospital, onder de vlag van de Church of Uganda. Ook in de beginjaren woonden de medewerkers rondom het hospital waar later steeds meer kleine huizen bij gekomen zijn. Er was behoefte aan het opzetten van een kerkgemeenschap en in 1954 is tegenover de poort van het ziekenhuis de Anglicaanse St. Martins Church gebouwd. Iedere zondag komen medewerkers van Kumi Hospital en mensen uit de omgeving bij elkaar. Vanaf half 8 is er een dienst in het Engels en om half 10 is de bijeenkomst in het Ateso (lokale taal). Voor ons dus vroeg opstaan op zondag als we naar de kerk willen, maar zeker in het droge seizoen best prettig om te lopen voordat de hitte van de dag begint! De preken zijn uiteraard gericht op de toehoorders, wat hier betekent dat er veel praktische adviezen worden gegeven