Afscheid van Ethiopië maar niet van Afrika!

Chimp tracking in het Bulindi regenwoud - Uganda

Na bijna een half jaar hoopvol zoeken, is er een nieuwe uitdaging op ons pad gekomen! Helaas moesten we daarvoor ons leven in Ethiopië achterlaten. Dat viel ons na de afgelopen jaren en zeker de intense laatste maanden, best zwaar. Tegelijkertijd is het een mooi nieuw begin! En we kunnen in Afrika blijven: sinds begin maart werken en wonen we namelijk in Uganda! Ouke heeft een baan als ​Project ​Directeur ​aangenomen, in samenwerking met​ BCCP (Bulindi Chimpansee and Community Project), een organisatie die zich richt op natuurbehoud, bescherming van chimpansees en community projecten voor lokale boeren. Zijn taak is ​het organiseren van de aanplant van bomen en het opzetten van plantages voor koffie en cacao seedlings (kleine planten voor de akkers van de lokale boeren in het project).  

Goodbye Ethiopia!

Doordat ons vertrek pas relatief kort van te voren echt definitief werd en er nog veel geregeld moest worden, hadden we weinig tijd voor inpakken en afscheid nemen. Het werd een stressvolle laatste week! De overdracht van het huurhuis hebben we op de ochtend van de vliegreis gedaan en in de dagen ervoor acht koffers ingepakt. De rest van onze huisraad, boeken, speelgoed en kleding in dozen opgeborgen om later nog eens op te halen. Een aantal meubels en de voorraad eten zijn naar vrienden gegaan, de kleine schildpadden naar hun nieuwe thuis bij Italiaanse vrienden in Bishoftu, en onze hond Manji nog een laatste knuffel gegeven. Nog wat schoonmaken en opruimen... en vooral heel veel gedag zeggen. Moeilijk maar ook mooi om te ervaren hoe je met zoveel mensen een belangrijke band hebt opgebouwd. Ieder uniek en om nooit meer te vergeten! De tijd in Ethiopië zal altijd een bijzondere periode in ons leven blijven.

Nadat we op Addis Abeba airport bijna moesten rennen om het vliegtuig naar Entebbe te halen, ook doordat onze visa pas vijf minuten voor het inchecken afgegeven werden, stonden we twee uur later in Uganda... een nieuwe stap in onze "journey in life".

Uganda is voor ons geen onbekend land, want tussen 2011 en 2019 waren we betrokken bij projecten voor Kumi Hospital en de farm. We hebben toen in totaal bijna zes jaar in het oosten van het land gewoond. Nu zijn we naar het noordwesten van Uganda gegaan, naar het Hoima district. 

Werkplaats van de timmerman op het platteland even buiten Hoima

Ons huis staat aan de rand van Hoima, op ongeveer vijf uur rijden van de hoofdstad Kampala, langs een zandpad met uitzicht op de heuvels. Bij aankomst was het helemaal leeg, op onze koffers na, dus we moesten op zoek naar een timmerman om meubels te laten maken en naar plekken om spullen te kopen, zoals een kookstel, lakens, klamboes en borden etc. De eerste aankoop waren matrassen om op de vloer te kunnen slapen en onze koffers doen nog steeds dienst als opbergkasten. 

In het begin was de watertoevoer nog niet goed geregeld, dus liepen we regelmatig met emmers water van buiten te sjouwen. Ook alle was moest met de hand gebeuren, wat een behoorlijk karwei was, zeker de handdoeken en beddengoed. Gelukkig hebben we sinds een paar weken een wasmachine en ook de stroom is redelijk regelmatig. Soms moeten we kaarsen aansteken of brood ipv warm eten in de avond (ons kookstel werkt op elektriciteit), maar meestal hebben we weinig last van de stroomuitval.

Eind mei zijn we naar Bishoftu geweest om onze achtergebleven spullen uit te zoeken. Deze keer hadden we in onze koffers ook ruimte voor gordijnen, fotoboeken, manden, mooie doeken en een paar kampeerspullen zoals de tent en slaapzakken. En natuurlijk de kans om iedereen weer even te zien! Ouke kon online werken, ik (Hanneke) naar de blindenschool, Anne veel met vriendjes spelen en natuurlijk iedere dag heerlijk enjera eten! Het was geweldig en ook​ een soort verwarrend om weer even in onze vertrouwde omgeving te zijn.​ Na twee weken​ in Bishoftu waren we weer terug in Hoima, wat even een gevoel van een gemis gaf, maar ook mooi om te ervaren dat we hier ons leven echt weer kunnen gaan opbouwen na de onzekere tijd van afwachten en zoeken.

 

Anne aan het spelen bij haar vriendjes thuis

Inmiddels wonen we bijna vier maanden ​in Uganda en proberen ​we om naast de nationale taal Engels, ook het lokale Runyoro te spreken. Na het Amhaars in Ethiopië dus weer een nieuwe taal om te leren! Er is hier geen internationale community, we zijn vrijwel de enige mzungu's, dus het opbouwen van een nieuw sociaal netwerk is best een uitdaging. Maar de mensen zijn hier vriendelijk en Ouke heeft leuke collega's. Op de markt en op straat heb je al snel een gezellig gesprek. ​En in de afgelopen maanden ook een aantal mensen ontmoet waar ​we goed contact mee hebben, waaronder een Ugandees-Brits gezin met kinderen van Anne's leeftijd. 

​Omdat er geen geschikte school in de omgeving is, doet Anne homeschooling (thuisonderwijs). Hierdoor zijn we flexibel om te kunnen reizen ​en kan ze bijvoorbeeld een dagdeel mee naar de projecten, zoals een chimpansee tracking (tocht door het bos met de BCCP medewerkers die de apen dagelijks monitoren) en volgende week zelfs mee naar Kenia! Op donderdagmiddag ​gaat ze naar​ een kleine lokale school, dat een onderdeel is van de New Life ​Church, waar ze met de meiden meedoet met​ sport en spel.  

​

Ingang van de tandarts in Hoima

Ook op andere gebieden moeten we onze weg hier zoeken. Zo had ik (Hanneke) enorme kiespijn, waarna we op advies van onze behulpzame Ugandese huisbaas naar een tandarts z​ijn ​gegaan. ​Ondanks dat het er aan de buitenkant niet direct als een praktijk uitzag, waren we toch naar binnen gegaan en het bleek een professionele, vriendelijke tandarts. 

Zo raken we steeds meer bekend met waar we terecht kunnen in Hoima.

​Verder genieten we van het lokale eten, zoals posho (dikke pap van maïsmeel), kalo (stevig cassave gerecht), matoke (soort bananen) en chapati (plat brood)​. En we kennen inmiddels leuke plekken voor een heerlijke cappucino!

Het zal tijd nodig hebben, maar we hopen in Uganda ook weer een eigen plek te vinden vol mooie avonturen en een waardevolle tijd! 

Anne in haar Ethiopische jurk in onze tuin in Uganda

Ons huis in Hoima

Anne koopt chapati's aan de rand van de weg

Volleyballen met de meiden van de New Life School (rechts de kerk)

Ouke (en Anne) met een collega bij een nursery (kleine plantage) voor koffie en cacao seedlings