Doorgaan naar hoofdcontent

Eén week in Uganda

Precies een week geleden kwamen we na het afscheid op Schiphol (bedankt lieve uitzwaaiers!) aan op Entebbe International Airport Uganda. Een warme avond onder een prachtige sterrenhemel!
Na een korte nacht, kwam de driver van Kumi Hospital ons en alle bagage ophalen. Omdat we toch in Kampala waren, werden er gelijk ook medicijnen opgehaald. Ook reed er nog iemand van het ziekenhuis mee terug. Daarna de lange rit naar het oosten: het Kumi district. Op 7 km van het stadje Kumi (ongeveer zo groot als Ouderkerk) ligt het hospital. We zijn er! Na al die maanden voorbereiding, twijfels, hoop en beslissen, zijn we aangekomen op de plek waar we 12 maanden lang een leven willen opbouwen om een bijdrage te leveren aan de kwaliteit van zorg in Kumi Hospital.
Doordat we er al eens eerder waren geweest, voelde het gelukkig al een beetje bekend. 'Ons' huis bleek nog niet geheel klaar, dus blijven we voorlopig nog even in het Guesthouse van het ziekenhuis. Om een beeld te krijgen: het gehele terrein bestaat uit 1100 ha grond waarop middenin het ziekenhuis staat (allemaal losse gebouwen). Daar omheen gaan zandwegen naar de verschillende huizen, de boerderij en de airstrip voor de AMREF Flying Docters.

We hebben het huis even bekeken. Binnen is het al helemaal geschilderd en erg mooi geworden! Nu moet er nog een stuk houten omheining met grote struiken neergezet worden en een aantal kleine reparaties uitgevoerd. Ondertussen hebben wij in Mbale (anderhalf uur rijden) spullen gekocht zodat we er straks goed in kunnen (borden, gasbrander, pannen, etc.). Hopelijk kunnen we komend weekend over!

Ouke is aan het opstarten met de werkzaamheden voor het EnergyProject. Sinds enkele weken staan de ziekenhuisgebouwen weer aangesloten op het energienetwerk van Uganda (Umeme). Helaas is de energietoevoer zeer onbetrouwbaar en moet de generator nog veel gebruikt worden. De bedoeling is dat uiteindelijk de huizen van de medewerkers (zo'n 150 gezinnen) een prepaidmeter krijgen en dan ook aangesloten worden op het netwerk. Het totale project richt zich op awareness en blijvend duurzame energie. Vanaf donderdag zal hij een eigen kantoortje hebben (lees: een voormalig opslaghok met raam, wat nu opgeknapt wordt!).
Hanneke werkt op verschillende afdelingen in het ziekenhuis en loopt mee met de mediator van het Liliane Fonds, een aardige Ugandese vrouw. Iedere donderdag zal ze meegaan met het Outreach Program de omliggende dorpen in. Er gaat dan ook een arts mee. Verder zijn er op de Nutrition Ward 'speelochtenden' waar kinderen (ook van de Childrens Ward) een soort van spelontwikkeling aangeboden krijgen. Het is ontzettend leuk om op deze manier de kinderen en moeders te leren kennen. Het aanleren van de lokale taal is wel van belang! Het kantoor waar Hanneke vanuit werkt, is in de Fysiotherapy Ward en ze doet wat administratief werk (dossiers uittypen) op de Administration.

Onze vrije tijd komen we ook heel goed door! Vanwege de warmte (>30 graden; er wordt dagelijks gebeden voor regen) is rustig aandoen een must. We hebben bij mensen thuis gegeten, een hele ervaring! Op dit moment verblijft er in het Guesthouse ook een Engelse jongen (van onze leeftijd) die hier drie jaar geleden voor 9 maanden met zijn verloofde heeft gewoond. Van hem leren we een heleboel over de gebruiken en het leven hier. Zo zijn we samen op 'kraamvisite' geweest met als kado een levende kip!
In het dorpje Obule (vlak buiten de hoofdpoort van het ziekenhuisterrein) waar we even een soda gingen drinken, werden we verrast omdat ze hier niet zo vaak mzungu's (witte vreemdelingen) zien. Er werden 6 gekookte eieren op een schaaltje gebracht. Voordat we hieraan konden beginnen, werd er water over onze handen heen gegoten om te wassen en met ons gebeden. Een vriendelijk gebaar en zo anders dan thuis!

Het is heel bijzonder om hier te zijn. Het lijkt alsof we al heel lang weg zijn uit Nederland...veel langer dan één week...

.

Reacties

  1. Hoi broer en zus,

    prachtig om te lezen! Jullie burgeren al lekker in.

    Groetjes van
    Bram, Netty en the boys

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo daar,

    Wat leuk om te lezen hoe het jullie vergaat. Zo te lezen beginnen jullie je draai een beetje te vinden. We houden de blog in de gaten. Liefs Caro&Bou

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw, dat klinkt allemaal goed en wat gaat het lekker snel dat jullie aan de slag kunnen!
    Volgens mij wordt er wel goed voor jullie gezorgd dat lijkt me een erg fijn gevoel!
    Hier nog alles hetzelfde ;-)
    xxx fam cappuccino

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hej HanOuk
    Het is fijn te horen dat jullie fijn onthaald zijn en aan de slag zijn! Trouwens een goed idee die kip! Depp & Jor gaat binnenkort bij Mach en Hans op kraamvisite...;-) Keep up the good work!

    Dikke KUS van het gehele KASBOEKcollectief

    BeantwoordenVerwijderen
  5. He kanjers,
    Wow, nu is t opeens echt! En jullie zitten er ook meteen middenin he?! Fijn dat jullie ons zo goed op de hoogte houden! Ik heb nog steeds geen nieuws helaas, dus je hoeft nog geen kip op te sturen :-) Hoewel met verzendtijd meegerekend kun je m misschien alvast wel deze kant op sturen! t zal toch binnen 2 weken wel moeten gebeuren.. Ik hou jullie op de hoogte!
    Liefs, Jo

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe