Doorgaan naar hoofdcontent

Terug in Kumi


Op weg naar een nieuw avontuur!

Na een lange reis zijn we een week geleden in Kumi aangekomen. Bijzonder hoe het tegelijkertijd vertrouwd en onwennig aan kan voelen! Vertrouwd omdat het een plek is waar we ons welkom en prettig voelen, wennen omdat we weer in ons 'Uganda-ritme' moeten komen.
Nadat we in augustus 2012 na anderhalf jaar terugkwamen in Nederland, zijn we regelmatig voor korte bezoeken terug geweest in Kumi om allerlei projectwerk te doen.
Nu bijna drie jaar later hebben we weer de beslissing genomen om in Afrika te gaan wonen en werken. Geen makkelijke keuze om wederom afscheid te nemen van familie en vrienden, maar het besef dat het een kans is op vooruitgang voor het ziekenhuis en de mensen uit de dorpen eromheen, gaf de doorslag om ervoor te gaan.
  
Mais en bonen in het veld van de boerderij

Onze uitdaging is groot: namens de UIC (Uganda Investment Corporation) meehelpen met het opbouwen van de boerderij om bij te dragen aan werkgelegenheid, voedselzekerheid en inkomsten voor Kumi Hospital.

De komende anderhalf jaar zullen we voornamelijk in Uganda wonen, maar ook regelmatig enkele weken in Nederland zijn voor werkzaamheden. Via deze blog willen we jullie vertellen over onze belevenissen als gezin hier in Uganda: de vriendelijke mensen, de armoede om ons heen, de hitte, het werken in een totaal andere omgeving, eten van het land, dansen in de kerk en zoveel meer. We hopen dat we een mooie tijd mogen hebben en vooral dat de boerderij een succes zal worden!


Anne moet haar familie in Nederland missen, maar veel kennissen in Kumi zijn ook dol op haar!




 
 

Reacties

  1. Unknown31 mei 2015 om 10:42

    Hoi julle 3 tjes heelveel zegen en ook pret in julle werk in Kumi ... Ons volg julle op die blog xxx Bram en Izette Schouwstra uit ZA

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Unknown31 mei 2015 om 21:13

    Hoi neef, nicht en Anne. Kan mezekf indenekn dat het een heel groot besluit was. Jullie hebben wel lef! Blij dat het nu voor elkaar is. Geniet het alle sterkten toegwensd. Bram

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beatrice1 juni 2015 om 10:22

    Goed om te lezen dat jullie veilig zijn aangekomen. Ik ben benieuwd naar alle verhalen dus blijf de blog volgen. Heel veel succes en geniet ervan.

    Beatrice

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Joosje3 juni 2015 om 23:08

    Heel veel succes weer daar! Hopenlijk kunnen jullie daar een mooie toekomst bouwen voor de mensen die daar wonen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan
2 reacties
Meer lezen

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons
Een reactie posten
Meer lezen

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe
Een reactie posten
Meer lezen