Doorgaan naar hoofdcontent

Mzungu huis

Ons huis in Uganda
Rondom Kumi Hospital staan ruim 150 kleine en grotere huizen, verdeeld in groepen over een aantal kilometer, met namen als Magamaga, Kalengera en Adesso. Iedere groep huizen heeft een aantal water tappunten en per vier families een latrine (gat in de grond). Medewerkers kunnen voor een laag bedrag een huis huren en krijgen een stuk grond om groenten op te verbouwen. Er zijn een paar vrouwen die voor hun huis wat spullen verkopen, zoals boter, brood of zeep en bij de poort worden groenten en vis verkocht. De airstrip voor de MAF/ AMREF Flying Doctors ligt aan de rand van het terrein.

De keuken met gasstel & koffiemolen (erachter de woonkamer)
Wij wonen naast de gynaecoloog en de anesthesiste in een huis dat Mzungu  House wordt genoemd (mzungu betekent witte vreemdeling of reiziger). Het heeft bijvoorbeeld stromend water binnen via een grote watertank naast het huis, gevuld met gefilterd water uit Lake Bisina, het meer verderop. De mensen om ons heen halen water bij tappunten met grote jerrycans om te kunnen wassen. Ook koken wij heel anders: geen pannen op houtskool buiten, maar binnen op een gaspit. Omdat we geen eigen stuk grond hebben, staat ons voorraadhok (of zelfs de woonkamer) niet vol met grote zakken mais of zoete aardappels. Wel hebben we een hoekje voor Anne met wat speelgoed, waar kinderen uit buurt na schooltijd graag even komen spelen!

Slapen onder een klamboe
En dat ze haar eigen kamer heeft, is ook een groot verschil. Met gemiddeld vijf broertjes en zusjes, slapen de meiden en jongens op matrassen op de grond bij elkaar en de jongste bij hun vader en moeder in bed.

We hebben zelf geen waakhond, maar die van de buren slaapt nog wel eens bij ons op de veranda, wat Anne erg gezellig vindt (woef woef slaap) en onze kippen zullen we waarschijnlijk nooit zelf opeten: in tegenstelling tot de anderen, zien we hen veel te veel als onze huisdieren!

Het uitzicht, dat is wel hetzelfde: het Afrikaanse landschap zo ver we kunnen kijken!
In vergelijking met Nederland wonen we dan misschien met veel minder comfort, zoals douchen met koud water, geen koelkast, oven, televisie of het gemak van een wasmachine, regelmatig een dag of meer onverwachte stroomuitval, veel minder meubels en spullen in huis, maar we genieten wel van het wonen onder de Ugandese zon!

Met de hond op onze veranda

Voor het huis een enorme boom (en onze terreinwagen)
Watertank naast het huis
Samen boekjes lezen op het speelkleed

De badkamer: voor het slapen gaan in bad!

In onze tuin staat ook een banda (lokaal huis met rieten dak)
 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe