Doorgaan naar hoofdcontent

Eten in Ethiopië


Injera en Kitfo

Ethiopië wordt gezien als één van de landen met​ de beste gerechten​ van Afrika​. ​

Voor onze emigratie, gingen we soms naar een Ethiopisch restaurant in Nederland. We vonden het eten zo lekker en speciaal, dat we op onze trouwdag ook daar gegeten hebben met familie en vrienden. De cultuur en gebruiken van het land, zoals de koffieceremonie, daar wisten we eigenlijk niet zo veel van. We hadden toen nooit kunnen vermoeden dat we ooit naar dit bijzondere land zouden verhuizen! H​eel​ toevallig ​was ​​ons​ eerste sollicitatiegesprek voor deze ​plek​ precies op de datum ​van ​onze 10-jarige trouwdag.​.​. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en meer vertrouwd geraakt met de eetgewoonten van het land. Dagelijks injera eten en buna (koffie) drinken is voor ons nu heel gewoon! 

Injera met wot, shiro en aardappel-rode biet
In Ethiopië worden veel groente- en pittig gekruide vleesgerechten gegeten, meestal klaar gemaakt in een stoofpotje (wot), samen met shiro, een puree van bijvoorbeeld kikkererwten. Er wordt rund, geit of lamsvlees gebruikt en groenten als kool, sperziebonen, wortel of peulvruchten, bieten en aardappelen om een heerlijke wot te maken. Vlees of vis (asa) kan ook klaargemaakt worden als tibs: in reepjes gebakken met tomaat en ui, vaak geserveerd in een kleine kleipot. 
De verschillende gerechten worden op een soort zuurdesem-pannekoek (injera) gelegd met losse stukken opgerold erbij. 

Injera wordt gemaakt van teff: een glutenvrije graansoort, rijk aan mineralen die oorspronkelijk uit Ethiopië en Eritrea komt. Het meel wordt een aantal dagen met water gefermenteerd en in platte koeken gebakken. Traditioneel op een kleiplaat (mogogo) boven een vuur, maar tegenwoordig vaker in een speciale enjera-pan: een platte kookplaat met een diameter van 50 centimeter. 

Veel Ethiopiërs eten niet alleen bij de lunch en in de avond injera, ook als ontbijt, dan vaak in reepjes gesneden met een pittige saus (firfir).  Een ander heerlijk gerecht in de ochtend is fatira, soort deeg gevuld met honing en roerei.

In veel Ethiopische gerechten gaat berbere, een heel pittig kruidenmengsel dat bestaat uit o.a. chilipeper, knoflook, gember, basilicum, kardemom, en komijn. Veel families hebben hun eigen samenstelling van deze berbere.

Eten met je rechterhand

Een maaltijd in Ethiopië wordt zonder bestek gegeten. Je gebruikt (alleen!) je rechterhand waarmee stukjes injera worden afgescheurd, om de saus, het vlees of de groenten in te vouwen.
Eten is een sociaal gebeuren, traditioneel wordt er met elkaar van een grote injera gegeten die op een enorme schaal wordt geserveerd met allerlei kleine gerechten erop. ​Een Ethiopische traditie is girsha, ​waarbij een gast, goede vriend of familielid bij de ander een hap in de mond doet. Een teken van verbondenheid en zorg. 

In de Ethiopisch Orthodoxe Kerk worden een aantal vast​en​periodes aangehouden, waarin geen dierlijke producten gegeten mogen worden. Dit is wekelijks op woensdag en vrijdag. En ook tijdens de vastentijd seizoenen, zoals bijvoorbeeld nu de 60 dagen voor Fasika (Orthodoxe Paasfeest). 

Links op de tafel vierkante plakken kocho
Iedere regio van Ethiopië heeft eigen, culturele gerechten. Deze worden ook wel elders in het land gegeten, maar vaak nergens zo goed klaargemaakt als door de specifieke stam. Zo is er het eten van kitfo (rauw vlees), doro wot (pittig kipgerecht met uien en ei), tila (zie weblog over de Mursi) en kocho (soort brood van de onechte bananenplant). 

Verder brouwen Ethiopiërs soms hun eigen gerst- of tarwebier (talla) of tej, een soort honingdrank​ dat wordt gedronken uit speciale glazen karafjes. Ook zijn er theeplantages, waarvan de hier heel bekende Addis Tea vandaan komt. Vaak worden er allerlei kruiden en specerijen aan de thee toegevoegd, zoals kaneel, kruidnagel en gemberEn Ethiopië ​heeft de naam als het land van de oorsprong van koffie, ​​daarover meer in de volgende blog!​ 

We verlangen regelmatig naar een bruine boterham met kaas, maar gelukkig houden we ook echt van het Ethiopische eten, vooral als het niet té pittig klaargemaakt wordt. Zelfs Anne begint injera te eten: we raken steeds een beetje meer gewend aan het leven hier!​

Uien voor de Doro Wot stoven urenlang op het houtvuur

Anne fileert de asa (vis) aan de rand van Lake Langano

Blij met de warme lunch op school

Injera oprollen en verdelen in de keuken

Bereiden van tips op houtvuur

Ethiopische groene kool met lokale kaas


Reacties

  1. Ethiopisch eten ken ik wel. Dat is heel lekker. Vind vooral de natuurlijke ingrediënten belangrijk. En voedzaam.
    Mooi beschreven hoor Hanneke. Ik ben trots op jullie. ♡♡♡

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

New Home - New Year

Anne met haar vlieger door onze straat in Bishoftu Sinds oktober werken en wonen we niet meer bij ESPBC en zijn we naar een leegstaand huis in de buurt gegaan, op de compound van Alfa Farm. Deze melkveeboerderij ligt aan Lake Chelekleka en heeft een Nlse manager, die met de Ethiopische Rakeb getrouwd is, met wie Hanneke de blindenschool lessen doet. Super fijn dat we daar konden wonen tot de Kerst. Heel dankbaar voor! Het huis staat naast de stallen met een grote tuin, waar Anne lekker kon spelen, een prachtig uitzicht en iedere dag op weg naar school liepen we tussen de koeien door. Soms werd er een kalfje geboren, zo bijzonder om mee te maken!  In november zijn we een aantal weken in Nl geweest ​, heerlijk om iedereen even te zien!  Weer terug in Ethiopië, moesten we al snel weer alles inpakken en zijn we naar een huurhuis in Bishoftu gegaan. Het was even wennen om niet meer op een compound te wonen met guards en veel ruimte om ons heen, maar het is een gezellig huis. We kon...

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak v...

ROTOM Ethiopia

Dit verhaal begint bij de Ugandese Kenneth Mugayehwenkyi. Samen met  zijn vrouw sponsorde hij  twee meisjes, waarvan bei de ouders overleden wa ren als gevolg van  HIV/Aids en die bij hun oma Elizabeth woonden. Doordat er vanuit de overheid geen enkele ondersteuning is voor ouderen, zijn ze afhankelijk van de generatie onder hen. Maar als hun kinderen wegvallen, betekent dit dat zowel de oudere als de jongere generatie daaromheen zich zonder hulp moet zien te redden. Vaak leidt dit tot een  leven in eenzaamheid en armoede ,  zonder goede mogelijkheden voor onderwijs voor de kleinkinderen. De Ugandese Kenneth besloot zijn netwerk in te zetten, waaronder van zijn eerdere werk in Amerika, om deze grootmoeder te helpen en zich ook te richten op andere ouderen in dezelfde situatie. Zo ontstond in oktober 2003 ROTOM: Reach One Touch One Mission . Niet alleen vanuit de US kwam er support, later  ook uit Canada en na  een aantal jaren ook vanuit Engeland ...