Doorgaan naar hoofdcontent

Buna

Koffie (buna in het Amhaars) komt van oorsprong uit de omgeving Kaffa in Ethiopië en is ergens in de tiende of elfde eeuw ontdekt. Vroeger werd er op de ruwe koffiebonen gekauwd of de gemalen bonen werden vermengd met dierlijke vetten om tijdens het jagen of reizen te eten als energiebron. Pas later werd ontdekt dat het roosteren van koffiebonen zorgt voor een lekkere drank: koffie. 

Deze eeuwen van ontwikkeling naar koffie hebben onder andere geleid tot het ontstaan van de Ethiopische koffieceremonie. Er is ook een legende dat een schaapherder, genaamd Kaldi, de koffieboon ontdekte toen zijn kudde veel energie kreeg na het eten van bepaalde bessen, waarna de herder zelf besloot deze te koken en ervan te drinken. 
In ieder geval is koffie nu een belangrijk exportproduct van Ethiopië en is de koffiecultuur heel belangrijk in het land. 

De koffieceremonie is een belangrijke sociale en culturele traditie in Ethiopië. Het is een teken van gastvrijheid, vriendschap en respect. Het ritueel wordt door de vrouw of de dochter des huizes uitgevoerd in traditionele, witte Ethiopische kleding. Allereerst wordt alles klaargezet: een laag tafeltje waarop de kopjes worden gezet, de Jebena (de koffiepot), een houtskoolvuurtje om de koffiebonen op te branden, de kruiden (zoals wierook en mirre) om samen met de koffie de ceremonie te begeleiden met heerlijke geuren (heeft ook een religieuze waarde). De grond wordt bestrooid met vers gras: een symbool van een goed voorteken. Vaak worden bloemen aan deze qétéma toegevoegd. De natuur is een belangrijk onderdeel van de ceremonie.

Na het branden van de koffiebonen op houtskool, gaat het pannetje met vers gebrande bonen rond zodat iedereen van de geur kan genieten.
Vervolgens wordt de koffie in een vijzel fijngestampt en ondertussen wordt het water in de Jebena aan de kook gebracht. De Jebena is een uit klei gemaakte pot die aan de onderkant rond is. Aan de bovenkant heeft de pot een kleine opening om de koffie in te strooien. De ronde onderkant is gemakkelijk te plaatsen in het vuurtje. Wanneer de Jebena van het vuur komt, wordt deze in een speciaal van riet gemaakt rondje neergezet.

Ethiopisch brood (samen aansnijden is traditie)
Nadat de koffiebonen zijn fijngestampt, gaan deze erbij in de Jebena en is het wachten tot de koffie genoeg heeft getrokken en klaar is om te schenken. Ondertussen krijgen de gasten vers gepofte popcorn of gekruid brood. Als de koffie voldoende op sterkte is, wordt deze (zonder filter) met een hoge, lange beweging ingeschonken, zo vol mogelijk in de kleine kopjes (cini) als symbool van overvloed voor de gast en om een gevoel van welkom te geven.
Er wordt tot wel drie keer koffie van hetzelfde koffiedik gezet, elke keer met een eigen naam. Als de eerste koffie klaar is, heet het  “Abol”. De Jebena wordt voor de tweede keer op het vuur gezet om daarna koffie te serveren dat nu “Tona” heet. De derde keer serveren heet “Bereka”, de koffie is nu natuurlijk niet heel sterk meer. Deze traditie om drie kopjes te drinken met elkaar heeft een betekenis: de eerste is het sterkst en is om te genieten van de heerlijke smaak. De tweede geeft het belang aan van het sociale karakter van de koffieceremonie: nu is er ruimte om vreugde en verdriet te delen. Het derde kopje zal het huis en de gasten blessings brengen, om elkaar goede wensen over te brengen en zo de ceremonie af te sluiten met een zegenbede. 

In Ethiopië dus geen coffee-to-go maar een coffee-to-stay: in alle rust samen koffie drinken en met elkaar praten. Een mooi aspect van het leven hier in Ethiopië! 
Na een leven zonder koffie, ben zelfs ik (Hanneke) heerlijke verse koffie gaan waarderen, soms leer je onverwachte dingen elders in de wereld!

Alles staat klaar voor de koffieceremonie!

Anne wappert het vuur onder de jebena aan!


Reacties

Populaire posts van deze blog

New Home - New Year

Anne met haar vlieger door onze straat in Bishoftu Sinds oktober werken en wonen we niet meer bij ESPBC en zijn we naar een leegstaand huis in de buurt gegaan, op de compound van Alfa Farm. Deze melkveeboerderij ligt aan Lake Chelekleka en heeft een Nlse manager, die met de Ethiopische Rakeb getrouwd is, met wie Hanneke de blindenschool lessen doet. Super fijn dat we daar konden wonen tot de Kerst. Heel dankbaar voor! Het huis staat naast de stallen met een grote tuin, waar Anne lekker kon spelen, een prachtig uitzicht en iedere dag op weg naar school liepen we tussen de koeien door. Soms werd er een kalfje geboren, zo bijzonder om mee te maken!  In november zijn we een aantal weken in Nl geweest ​, heerlijk om iedereen even te zien!  Weer terug in Ethiopië, moesten we al snel weer alles inpakken en zijn we naar een huurhuis in Bishoftu gegaan. Het was even wennen om niet meer op een compound te wonen met guards en veel ruimte om ons heen, maar het is een gezellig huis. We kon...

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak v...

ROTOM Ethiopia

Dit verhaal begint bij de Ugandese Kenneth Mugayehwenkyi. Samen met  zijn vrouw sponsorde hij  twee meisjes, waarvan bei de ouders overleden wa ren als gevolg van  HIV/Aids en die bij hun oma Elizabeth woonden. Doordat er vanuit de overheid geen enkele ondersteuning is voor ouderen, zijn ze afhankelijk van de generatie onder hen. Maar als hun kinderen wegvallen, betekent dit dat zowel de oudere als de jongere generatie daaromheen zich zonder hulp moet zien te redden. Vaak leidt dit tot een  leven in eenzaamheid en armoede ,  zonder goede mogelijkheden voor onderwijs voor de kleinkinderen. De Ugandese Kenneth besloot zijn netwerk in te zetten, waaronder van zijn eerdere werk in Amerika, om deze grootmoeder te helpen en zich ook te richten op andere ouderen in dezelfde situatie. Zo ontstond in oktober 2003 ROTOM: Reach One Touch One Mission . Niet alleen vanuit de US kwam er support, later  ook uit Canada en na  een aantal jaren ook vanuit Engeland ...