De naam Uganda komt van het woord Buganda: de grootste groep etnische bewoners die samen het Kingdom of Buganda vormden. In het KiSwahili wordt het uitgesproken als Uganda en waarschijnlijk kwamen de kolonisten vooral in aanraking met mensen die deze taal spraken, waardoor het Afrikaanse land haar huidige naam kreeg.
Het grootste deel van de bevolking woont in het zuiden en westen van het land, dit zijn vooral Bantu sprekende groepen. Het gebied waar wij wonen wordt bevolkt door de Teso.
Het grootste deel van de bevolking woont in het zuiden en westen van het land, dit zijn vooral Bantu sprekende groepen. Het gebied waar wij wonen wordt bevolkt door de Teso.
Er zijn meer dan 33 verschillende talen in Uganda. De officiële taal is Engels en wordt gesproken als tweede taal door de opgeleide Ugandezen waardoor men elkaar onderling kan verstaan. Bij ons is de lokale taal het Ateso, waar we inmiddels steeds meer van leren te herkennen. Erg belangrijk omdat het een arm gebied is waar niet iedereen naar school is geweest. De meest bijzondere taal wordt in het noorden van Uganda gesproken door de Karimojong: een taal met slechts 180 woorden. Veel Ugandezen spreken ook woorden in het KiSwahili, wat in heel Oost Afrika gesproken wordt en in vroegere tijden door Arabische slavenhandelaars verspreid is.
Uganda heeft, in vergelijking met de omliggende landen, veel vruchtbare grond, met uitzondering van de droge gebieden in het noordoosten van het land. Een kwart van de oppervlakte van Uganda bestaat uit meren, rivieren en natte gebieden.
Er zijn globaal twee regenseizoenen die enkele maanden duren. Hier in Kumi heeft het in mei en juni regelmatig geregend (enkele buien per week) en nu sinds september dagelijks een flinke bui. De temperatuur blijft echter warm, gemiddeld tussen de 20 en 30 graden. Wanneer de regen uitblijft, merken we dat de mensen gespannen raken omdat de angst voor het verliezen van de oogst altijd groot is.
Er zijn globaal twee regenseizoenen die enkele maanden duren. Hier in Kumi heeft het in mei en juni regelmatig geregend (enkele buien per week) en nu sinds september dagelijks een flinke bui. De temperatuur blijft echter warm, gemiddeld tussen de 20 en 30 graden. Wanneer de regen uitblijft, merken we dat de mensen gespannen raken omdat de angst voor het verliezen van de oogst altijd groot is.
Akkerbouw en veeteelt zorgen voor ongeveer 60% van het totale inkomen in Uganda, met als belangrijke exportproducten koffie, thee en tabak. Ruim 90% van de bevolking is (mede) afhankelijk van de opbrengsten van hun land of werken in de agrarische sector.
Vrijwel alle collega's van Kumi Hospital werken in de vroege ochtenden en tijdens het weekend op het land om extra inkomsten te hebben. Voedsel voor eigen gebruik en het betalen van schoolgeld zijn terugkerende problemen waar de opbrengst van de oogst voor moet zorgen.
Dit weekend was Grace (één van de vrouwen die in de Guesthouse kookt) met haar zonen en dochters bezig op het land. We hadden aangeboden te helpen en zijn samen met hen rijst gaan oogsten. Tijdens het werk in de zon werd gekletst in het Ateso met tussendoor wat Engels. Zo leerden de kinderen ons weer enkele woorden in hun taal en wilden ze graag zingen met elkaar. Rond het middaguur waren we klaar voor die dag en kregen een lekkere maaltijd van pocho (dikke pap van maismeel) met aubergine.
Omdat er aan alles tekort is, proberen we ook op andere manieren te ondersteunen. Gelukkig krijgen we daarbij hulp van vrienden en familie thuis. Hanneke is eind augustus een week naar Nederland gegaan vanwege het onverwacht moeten ophalen van allerlei documenten die nodig zijn voor het verlengen van ons visum. De kans op kwijt raken via het opsturen per post is in Uganda helaas aanwezig en dat risico wilden we niet nemen. Vandaar dat één van ons kort terug is geweest. Naast het zien van alle dierbaren, gelijk deze mogelijkheid aangepakt om ook andere spullen mee te nemen naar Uganda. Geweldig hoeveel (kinder)kleding, speelgoed etc. we hebben gekregen om hier uit te delen.
Een aantal dingen hebben we al kunnen geven, waaronder een leesbril aan de oude man die regelmatig langskomt om sinasappels en houten lepels te verkopen, sokjes en een shirt voor een gehandicapt meisje, een flesje voor het voeden van een ernstig ondervoede baby (dronk uit een gewone beker koemelk) en kleding voor de kinderen op de Nutrition Ward.
Een aantal dingen hebben we al kunnen geven, waaronder een leesbril aan de oude man die regelmatig langskomt om sinasappels en houten lepels te verkopen, sokjes en een shirt voor een gehandicapt meisje, een flesje voor het voeden van een ernstig ondervoede baby (dronk uit een gewone beker koemelk) en kleding voor de kinderen op de Nutrition Ward.
Reacties
Een reactie posten