Doorgaan naar hoofdcontent

Vers brood in Kumi

Sinds enkele weken is er een kleine bakkerij op het Kumi Hospital terrein. Het ziekenhuis is een samenwerking aangegaan met de Australische Stichting COHAD en verhuurt de ruimte aan hen. Hierdoor zijn er inkomsten vanuit de maandelijkse huur, welke Kumi Hospital kan besteden aan de zorg voor patiënten. Daarnaast kan er tegen inkoopprijs vers brood worden gehaald voor de afdelingen. 

COHAD staat voor Children Of Hope And Dignity en is onderdeel van een Australische NGO (Non Government Organisation) die als doel heeft armoede te bestrijden door het opzetten van ontwikkelingsprojecten.

De bakkerij is bedoeld om met de winst, het weeshuis in Kanyumu - enkele kilometers buiten Kumi - te ondersteunen. Op dit moment wonen er 32 jongens en meisjes die door HIV/Aids problematiek beide ouders zijn verloren. In de toekomst zal er plaats komen voor 100 weeskinderen, waardoor deze kwetsbare groep een kans krijgt op verzorging, onderwijs en een thuis. Daarnaast biedt de bakkerij werk en dus een inkomen voor de lokale bevolking.

In juli zal er een stel vanuit Australië komen om de bakkerij te managen, echter tot die tijd was er niemand om dit op te pakken. Aangezien wij al contact hadden met Stichting COHAD, is enkele weken geleden de vraag gekomen of wij de mogelijkheid hebben om de komende maanden dit project te coördineren. Een super leuke uitdaging, maar wel extra werk om mee aan de slag te gaan. Toch willen we ons graag inzetten, omdat het een mooie manier is om de mensen om ons heen te ondersteunen. Bovendien is vers brood in Kumi zeer welkom. Het brood dat nu te verkrijgen is, moet namelijk uit de grote steden komen, waardoor de broden vaak al twee dagen oud zijn voordat je het kunt kopen…

De oprichter van COHAD was eind maart naar Uganda gekomen en samen met drie bakkers uit Australië en Nieuw Zeeland, is er een week training gegeven. Hanneke heeft met vier Ugandese vrouwen geleerd om een aantal soorten brood en broodjes te bakken in de grote houtoven. Het was een bijzondere week om van deze mannen te leren en hun hulp voor dit project is groot. Ze bezitten in eigen land grote bakkerijen en één van hen bleek al meerdere boeken geschreven te hebben over de filosofie rondom brood en allerlei bakrecepten (Tom O’Toole). Ondanks dat de bakkerij klein is, kunnen we lekker brood maken!

Bijna dagelijks is Hanneke in de bakkerij om samen vers brood te bakken en iedereen is erg enthousiast! Om het brood te bezorgen in Kumi en omgeving, heeft Ouke de boda (kleine motor) van COHAD te leen. Met een kist vol broden rijdt hij over de zandpaden voor het afleveren van bestellingen bij kleine winkels, op de markt, voor het weeshuis en om nieuwe klanten op te zoeken. Om te zorgen dat we kunnen blijven bakken, kopen we in Mbale meel, suiker en zout in zakken van 50 kg en ook het brandhout proberen we op voorraad te houden. In de toekomst hopen we met speciale briquettes (brandstof van samengeperst restmateriaal) te gaan stoken, zodat ook de bakkerij energiezuinig zal zijn. Dit zou een mooie samenwerking met de ESCo betekenen!




Reacties

  1. Wil van der Salm14 mei 2012 om 22:35

    Wat een mooie projecten waar jullie in meewerken. De bakkerij ziet er professioneel uit! Wat zullen de mensen daar blij zijn dat jullie nog even blijven! Wij wensen jullie nog heel veel energie en plezier toe, liefs van Henk, Wil Irini en Tim

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe