Doorgaan naar hoofdcontent

Spelen in Kumi

Kippen voeren vanaf de veranda
Het is voor onze dochter Anne van bijna anderhalf jaar oud, een hele belevenis om wakker te worden in Kumi: het gekraai van de hanen begint al rond vijf uur en blijft doorgaan totdat het buiten lekker warm geworden is. Onder de klamboe begint ze al te roepen babwa (mama of papa) om uit haar bedje getild te worden. Laat de dag maar beginnen!

De eerste twee weken woonden we tijdelijk in het gastenverblijf van Kumi Hospital. Op haar kleine beentjes ging ze dan gelijk naar de keuken om Ann en Grace (die iedere dag voor het eten zorgen) gedag te zeggen en vooral haar kleine vriendje Gabriel, een lief ventje van een paar maanden ouder dan haar dat bij zijn oma woont. Zodra ze elkaar zien, zijn ze helemaal blij! Beiden kunnen nog nauwelijks praten, maar brabbelen wat af. Het is mooi om te zien dat ze elkaar opvolgen in hun ontwikkeling: hij kan al rennen en springen, wat Anne vervolgens ook steeds probeert maar er dan vooral schattig uitziet!

Jenna (dochter van Ann) speelt met de pop
De kinderen om ons heen spelen graag met het speelgoed dat we hebben meegenomen uit Nederland, vooral de meisjes kunnen geen genoeg krijgen van haar pop met blauwe ogen! En Anne geniet van het spelen met de kippen en roept naar iedere haan ‘koekeleku’. Ook kan ze urenlang heel serieus bezig zijn met alle takjes en steentjes die ze buiten verzamelt!! Het wassen op de veranda in grote teilen met sop en water vindt ze ook prachtig, lekker met haar handjes in het water! En als het een enkele keer regent overdag (het is nu regenseizoen in Uganda), zijn de grote druppels erg leuk om doorheen te lopen in de warmte!
 
Er zijn vele nieuwe gezichten die voorbij komen, waar Anne vrolijk naar zwaait, vooral als het kinderen zijn. Vrolijk drentelt ze erop af om te kijken wat ze doen: water halen, mango’s plukken, geitjes binnen brengen. Voor Anne, die hier vrijwel door iedereen bij haar Ateso (lokale taal) naam Aibusis wordt genoemd, is alles even interessant en ze probeert alles na te doen. Ze herkent ook steeds meer Ateso en Engelse woorden, zoals bogoja, waarop ze gelijk naar de bananen wijst. En bij het weggaan zegt ze nu tegen iedereen ‘baii’.
We zijn benieuwd welke woorden er gaan volgen… Waarschijnlijk kent Anne straks meer Ateso woorden dan wij, kinderen leren tenslotte spelenderwijs!
 
Naast het huis volleyballen over een touw
Spelen met Gabriel

Op de schommel van het ziekenhuis 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe