Doorgaan naar hoofdcontent

Spelen in Kumi (deel 2)

Als mijn papa en mama aan het werk zijn op de Farm en in de Bakery, mag ik heel vaak mee om lekker te spelen. Meestal zijn er nog meer kinderen en moeders, dat is erg gezellig. Erheen gaan is al leuk, want onderweg roep ik dan naar alle koeien ‘boe’ en ik kan ook al bijna ‘boom’ zeggen.
Meestal gaan we lopen, maar soms gaan we ‘brrroeem’ met de boda of in de draagzak op de fiets, dan zwaai ik naar iedereen!
 

Thuis in de tuin verzamel ik allemaal steentjes en takjes of ik loop over het zandpad om even bij de buren te gaan kijken. Soms krijg ik er ook wat te smikkelen, zoals een passievrucht of vers geroosterde mais.
Als Aron komt om onze tuin bij te houden, vind ik het erg leuk om hem te helpen, want hij kan heel goed verzamelen!
 
Ik speel ook veel met mijn buurmeisje Daniella. Zodra ik haar terug zie komen van school (baby class), begin ik helemaal te lachen en roepen ‘Lala!’. We spelen bijvoorbeeld met een grote fietsband die kan rollen, rennen rondjes over de veranda om het huis of binden met een doek een pop of knuffel op onze rug, net zoals de moeders hier hun baby dragen. Op de dag dat we een nieuwe stoel kregen, gingen we er samen op zitten, naast Stephen die de stoel gemaakt had.
 
Omdat het iedere dag mooi weer is, ben ik veel buiten, maar ook binnen is het leuk. Ik lees heel graag boekjes met papa of mama, soms samen met het kipje op schoot toen deze nog klein was. Mijn papa kan trouwens de beste blokkentorens bouwen, die ik dan mag omgooien! Kleuren met krijtjes en potloden begin ik ook steeds leuker te vinden.
En aan het eind van de dag … lekker in bad en slapen: morgen weer een nieuwe dag om te spelen!
 
 
 

Reacties

  1. Hoi Hanneke, Ouke en Anne.

    Even wat verhalen terug gelezen (liep wat achter). Fijn om te zien op de foto's dat het harde werken zo'n goede oogst op heeft geleverd. Ook mooi om te zien hoe mensen massaal naar die metingen en bijeenkomsten over voeding komen. En hoe leuk om te zien dat Anne het zo goed naar haar zin heeft!

    Zet m op daar! Liefs Sander en Janneke

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe