In Uganda hebben 5 miljoen gezinnen, ongeveer 85% van de totale bevolking, geen toegang tot het elektriciteitsnetwerk. De huizen en gebouwen die wel aangesloten zijn, hebben met wekelijkse stroomonderbrekingen te maken, die vooraf niet bekend zijn. Een goede en duurzame oplossing zou een vergroting van het gebruik van zonne-energie zijn. Het aantal zonuren per dag en per jaar is zeer groot in Uganda. Daarnaast is de intensiteit (sterkte) van de zon vanwege de ligging van het land ook nog eens heel hoog. Net zoals vroeger in Nederland, is het gebruik van elektriciteit niet vanzelfsprekend. Zo worden de naaimachines met een voetpedaal aangedreven, werkt het strijkijzer op houtskool en kijken dorpsgenoten met elkaar voetbalwedstrijden rondom dezelfde televisie.
Op andere gebieden ontwikkelt Uganda zich mee, bijvoorbeeld het gebruik van mobiele telefoons (vaste telefoonlijnen zijn er nauwelijks). Afstanden in Uganda zijn groot en de verbindingswegen schaars. Velen zijn aangewezen op lopen, fietsen, lokale bus(jes) of meerijden bovenop een vrachtwagen over slechte wegen.
Om elkaar te bereiken is het een goede ontwikkeling dat er mobiele telefonie in Afrika is. In noodsituaties is het zeer van belang om elkaar snel te kunnen spreken, zeker voor het ziekenhuis. Ook in het geval van overleden familieleden brengt iedereen elkaar snel op de hoogte, want vanwege de warmte vinden begrafenissen nog dezelfde of de dag erna plaats.
Om elkaar te bereiken is het een goede ontwikkeling dat er mobiele telefonie in Afrika is. In noodsituaties is het zeer van belang om elkaar snel te kunnen spreken, zeker voor het ziekenhuis. Ook in het geval van overleden familieleden brengt iedereen elkaar snel op de hoogte, want vanwege de warmte vinden begrafenissen nog dezelfde of de dag erna plaats.
Een terugkerend probleem is het opladen van de mobiele telefoon zonder stroom in huis. Overal in de dorpen en steden zijn winkels waar je tegen betaling (per accu streepje) de telefoon kan opladen.
Ook veel medewerkers van Kumi Hospital hebben een mobiele telefoon. Deze wordt vaak opgeladen onder werktijd met stroom van het ziekenhuis. Echter zijn er ook afdelingen die geen electriciteit hebben, zoals de Kumi Hospital Farm, de Lepra afdeling en het Pomphuis (watervoorziening).
Omdat een doel van ons energieproject is, het stroomverbruik te verminderen, heeft een vriendin in Nederland zich ingezet om namens vrienden en collega’s geld te doneren aan Kumi Hospital. Van het bedrag dat ze bij elkaar heeft weten te sponsoren, hebben we een aantal zonnepanelen speciaal voor het opladen van mobiele telefoons, kunnen aanschaffen. Hierdoor zal het verbruik voor Kumi Hospital omlaag gaan, terwijl de dokters, laboranten, schoonmakers etc. wel de oplaadmogelijkheid geboden wordt.
Ook de Adesso Primary School, naast het ziekenhuisterrein, is niet aangesloten op het elektriciteitsnetwerk. De docenten leven met hun gezin in kleine huizen die achter de basisschool zijn gebouwd. Adesso is een overheidsschool dus de salarissen en de mogelijkheden zijn zeer beperkt. Om hen een steun in de rug te geven, hebben we hen namens de sponsors in Nederland, een Solar Charger gegeven. Ze hoeven nu niet meer naar Kumi Town te gaan (half uur fietsen) om hun mobiele telefoon op te laden tegen betaling.
In de afgelopen periode hebben we een vrouw leren kennen, Ann Margret Agemo. Ze was naar het ziekenhuis gekomen voor een reparatie aan haar kunstbeen. Op jonge leeftijd is ze door rebellen in haar been geschoten waardoor deze afgezet moest worden. Een aantal jaren geleden is ze tijdens een Outreach in contact gekomen met Kumi Hospital en is er een kunstbeen voor haar gemaakt. Hierdoor heeft ze opnieuw kunnen leren lopen, met behulp van krukken. Dit betekende voor haar nieuwe kansen in het leven. Ze ontmoette een man en er vond een traditioneel huwelijk plaats waarna hun zoon geboren werd. Op het moment dat wij haar ontmoeten, was ze erg verdrietig en eigenlijk ook wel in paniek omdat haar man haar en het kind verlaten heeft. Het is voor haar vrijwel onmogelijk om op het land te werken en zonder opleiding heeft ze nauwelijks kans op een baan. Hierdoor zal haar zoontje Okello, nu twee jaar oud, niet naar school kunnen en is er geen geld om te eten.
Doordat ze wekenlang op het ziekenhuisterrein heeft gewoond (in de revalidatiehuisjes), hadden we veel contact met haar. Uiteindelijk hebben we besloten haar te helpen door een zonne-oplader te geven. Hiermee kan ze in haar dorp, aan de andere kant van het meer, een beetje geld gaan verdienen met het opladen van mobiele telefoons wat een start kan zijn van een kleine winkel. Ze was ontzettend blij met deze donatie vanaf de andere kant van de wereld, ze huilde en juichte tegelijkertijd. We hopen dat het haar en de kleine Okello zal helpen om een nieuwe start te maken.
.
Reacties
Een reactie posten