Doorgaan naar hoofdcontent

Orthopedische hulp

Kumi Hospital kan hulp bieden aan patiënten die behandeling nodig hebben op orthopedisch gebied, zoals botbreuken, amputaties en vergroeiingen. De werkplaats op het ziekenhuis heeft de mogelijkheid om deze patiënten te voorzien van kunstledematen, rolstoelen, speciale schoenen, krukken etc. Regelmatig moet er terug gekomen worden, met name door kinderen, om de benodigde nazorg te bieden of aanpassingen te maken.

Okello Michael, een jongen van 12 jaar oud, was zelf naar Kumi Hospital gekomen omdat zijn protheses waren versleten. Op jonge leeftijd zijn beide voeten en een deel van zijn onderbenen geamputeerd vanwege levensbedreigende kanker. Vanaf de leeftijd van anderhalf jaar heeft Okello moeten leren om met hulpmiddelen te lopen. Zijn moeder heeft hem in die tijd verlaten vanwege zijn ziekte en verminking, echter ook zijn vader nam de zorg niet op zich. Inmiddels is de moeder overleden en woont Okello bij oma die al erg oud is. Er is eigenlijk niemand om echt voor hem te zorgen. Zo bleek hij al dagen in het ziekenhuis te zijn zonder eten (alle patiënten komen samen met een familielid om hen te verzorgen) in de hoop geholpen te worden.

Hij kon nog redelijk lopen op de kapotte kunstbenen, maar doordat de onderkant volledig is afgesleten, liep hij op stompjes. We kwamen hem in het ziekenhuis tegen en waren onder de indruk van zijn doorzettingsvermogen. Na het horen van zijn verhaal, hebben we besloten het sponsorgeld van de oma van Hanneke in te zetten om hem te helpen. In de orthopedische werkplaats zijn er nieuwe kunstbenen en voeten aangemeten. Uit de spullen die vanuit Nederland zijn gegeven, hebben we een paar goede sportschoenen voor hem gevonden, waar hij erg blij mee was omdat hij nu weer kan lopen zonder direct op te vallen met zijn stompvoeten.
Het moment dat hij de nieuwe protheses aandeed was heel bijzonder. Hij was zo ontzettend vrolijk dat we hem voor het eerst echt zagen lachen. Nadat het lopen goed ging, was hij heel trots en begon zelfs te dansen voor de camera! Heel erg bedankt voor deze hulp die het leven van Okello veranderd heeft!

Eerder dit jaar heeft oma ook een bedrag gesponsord voor Uganda, waarvan we onder meer een rolstoel voor een oude Lepra patiënt hebben kunnen kopen. Vanwege verminkingen aan zijn handen en voeten, was lopen met zijn houten krukken vrijwel niet meer vol te houden. Echter is zijn conditie verder achteruit gegaan, waardoor hij niet goed meer in staat bleek om de rolstoel zelfstandig voort te bewegen. Zo is bijvoorbeeld water halen bij de pomp voor hem vrijwel onmogelijk. Daarom is het voorstel gekomen om de rolstoel om te ruilen voor een tri-cycle.

Dit is een soort rolstoel of fiets met driewielen die via trappers bovenaan handmatig kan worden voortbewogen. Nadat we nieuwe banden in Kumi hadden gehaald, heeft de orthopedische werkplaats een tri-cycle uit de opslag gerepareerd. De man was heel erg dankbaar en durfde eigenlijk niet goed naar ons toe te komen om weer om hulp te vragen, maar we zijn blij dat hij zijn probleem heeft aangegeven, zodat we blijvende en passende hulp kunnen bieden.

Rondom de Kerst afgelopen jaar leerden we Ann kennen, de vrouw met een kunstbeen die zelfstandig voor haar zoontje zorgt. Mede op ons verzoek is ze door één van de medewerkers uit de orthopedische werkplaats opgezocht en het gaat goed met hen. Ze wonen weer in het dorp en de solar telefoonoplader helpt haar om een klein inkomen te verdienen. Wel maakt ze zich zorgen om het schoolgeld dat er binnenkort aan gaat komen om haar zoon goed basisonderwijs te laten volgen. Helaas hebben we geen nieuwe foto van haar, maar hiernaast een foto van toen ze nog in het ziekenhuis was en we regelmatig bij haar langs gingen. Ondanks de armoede waarin ze leeft, bleef ze naar Ugandees gebruik ons altijd wat te eten aanbieden. Het is een bijzondere ontmoeting geweest en we hopen haar ooit weer te kunnen zien.

Tenslotte een update die niet met orthopedische hulp te maken heeft, maar wel een gezin dat door het thuisfront ondersteund is, namelijk de drieling die enkele maanden geleden geboren is. De kinderen groeien goed en hebben de eerste vaccinaties gehad. Het is zwaar voor de moeder, maar Rose is ook erg trots op haar gezin, dat nu bestaat uit vijf jonge kinderen.
Het huis waarin ze wonen is klein en het hele gezin slaapt in één kamer. Om niet iedereen wakker te maken, probeerde Rose met het licht van een zaklamp of kaarsen de drieling te voeden in de nacht. Gelukkig heeft een lieve sponsor een kleine solar lamp gegeven waardoor ze nu zonder brandgevaar en energiekosten voor haar kinderen kan zorgen.

Een ander heeft geld gedoneerd zodat Rose iemand kon betalen om haar land met ossen om te ploegen en vervolgens in te zaaien. Hierdoor zal ze over enkele maanden van haar oogst kunnen eten. Met deze hulp kan ze dit seizoen doorkomen met de geruststelling van de kans op voedsel van haar stuk grond. Verder zijn de babykleren die we gekregen hadden vanuit vele kanten, heel welkom geweest, ook voor de toekomst!
Hiernaast een foto van Abraham, Philomene en Isaac die tevreden in de schaduw van een grote boom liggen, terwijl een teil badwater in de zon staat op te warmen!


In dit bericht vele manieren van directe hulp die we namens de sponsors mochten geven, hulp die zoveel betekent voor de mensen hier: BEDANKT!


Reacties

  1. Als vakman op het gebied van orthopedische hulpmiddelen en orthopedische schoenen, maar ook als mens vind ik het belangrijk dat dit soort projecten bestaan. Interessant artikel! En goed werk!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wordt hierdoor echt geraakt: hoeveel kinderen zijn er nou ter wereld die kampen met lichamelijke beperkingen zonder dat er orthopedische hulpmiddelen voorhanden zijn. Een mooi initiatief zou zijn als mensen niet-(meer)gebruikte orthopedische hulpmiddelen zouden doneren aan mensen in verafgelegen dorpen in ontwikkelingslanden die niet beschikken over de nodige voorzieningen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe