Nederland is ver van ons vandaan, maar komt gelukkig toch vaak dichtbij in ons huis. Ondanks de trage en soms afwezige internetverbinding, kunnen we regelmatig mail en berichten via de weblog lezen. Een enkele keer is skypen zelfs een mogelijkheid. En brieven leggen de lange weg tussen thuis en Kumi in ruim twee weken af. Op deze manier blijven we betrokken bij onze familie en vrienden. Ontzettend fijn en bedankt hiervoor!
In ons huis herinneren een aantal spullen ons aan ons vertrek uit Nederland (en de lieve gevers natuurlijk). Zo hangt er bijvoorbeeld een houten tulp in de gang, gebruiken we regelmatig ons blauwe Holland bakje in de keuken, slapen we op een super leuke kussensloop, staan er genoeg bomen in de tuin voor de hangmat en ook de zaklamp zonder batterijen (flink schudden tijdens gebruik) en sleutelhanger met lichtje komt goed van pas. De stroopwafels zijn wel echt al op, maar van de drop en thee genieten we nog steeds!
Ook de mensen hier vragen ons nog wel eens iets over Nederland. Zo kregen we de vraag hoeveel koeien of geiten Ouke als bruidsschat heeft gegeven… Ook het begrip sneeuw is heel lastig uit te leggen of wat het verschil is tussen schaatsen en skiën.
Ons haar is natuurlijk heel anders dan dat van de Afrikanen. Maar in Kampala was een kapper die het aan durfde en met de tondeuse aan de slag ging. Het bleek een vakkundige man want het model is uiteindelijk goed gelukt. Het wassen van je haar gebeurt hier na het knippen in plaats van vooraf!
De fiets is ook hier een veel gebruikt vervoersmiddel. Op de bagagedrager worden enorme hoeveelheden vervoerd: takken voor brandhout, een levende geit of varken, rieten manden vol fruit, jerrycans om water te halen etc. Kippen worden met de poten aan elkaar, ondersteboven aan het stuur gehangen… Op de smalle (zand)wegen rijdt, loopt, fietst alles door elkaar heen en langs de kant lopen vaak kinderen met een aantal koeien. Een auto besturen doen ze hier met één hand aan het stuur en de ander op de toeter. Niet zozeer omdat ze er snel langs willen, maar vooral ook voor de veiligheid: laten weten dat je eraan komt en zeker op de slechte wegen, niet gemakkelijk kunt uitwijken.
Afrika lijkt thuis soms één groot land, maar geen enkele Afrikaans land is hetzelfde. Er bestaan grote verschillen in landschap, taal, cultuur. Dat dit ook voor de mzungu’s (= witte vreemdelingen) geldt, geeft ook genoeg gespreksstof. Bijvoorbeeld toen iemand verbaasd aangaf te denken dat Obama de president van alle mzungu’s is. En als we onderling Nederlands praten, intussen aardig vermengd met Ateso woorden, kunnen we vertellen over ons kleine kikkerlandje (en dat we dus niet uit de UK komen, ondanks dat we Engels praten met hen). Soms gaat het dan ook over dieren die leven in ons land. Het verschil met de soms rond fladderende vleermuis in de guesthouse is dan wel heel groot!
We staan in Kumi Hospital voor veel uitdagingen, maar gelukkig ook met veel leuke belevenissen, en met de steun vanuit het thuisfront gaan we ons jaar hier zeker goed doorkomen!
.
Reacties
Een reactie posten