Doorgaan naar hoofdcontent

Kumi Hospital Patients



Kumi Hospital heeft een lange geschiedenis in het behandelen van patiënten uit de regio, maar ook van ver daarbuiten. Er komen regelmatig zelfs mensen vanuit het westen van Kenia speciaal hierheen. Velen leggen de lange afstanden naar het ziekenhuis lopend of achterop een boda af. Ernstig zieke patiënten of vrouwen waarvan de bevalling al begonnen is, worden vaak achterin een terreinwagen over de hobbelige zandpaden gebracht. Wanneer patiënten vanaf een ander ziekenhuis worden doorverwezen, komen ze soms in een ambulance, hopend dat hier wel een dokter is of de benodigde voorzieningen aanwezig zijn.

Kumi Hospital wil zorg bieden die bereikbaar en betaalbaar is, ook voor de zieken uit arme gebieden. Ondanks de lage vergoeding die voor de meeste behandelingen wordt gevraagd, kunnen veel patiënten nauwelijks de rekening betalen (of kiezen ervoor terug naar huis te keren). De kosten en inkomsten van het ziekenhuis zijn daardoor niet in balans, maar Kumi Hospital wil geen zorg weigeren. Het management moet regelmatig lastige beslissingen maken rondom de besteding van geld: deze maand medicijnen kopen of het salaris van de zusters betalen?

Kumi Hospital kan alleen medische zorg bieden, dus iedere patient komt samen met een familielid die voor hem of haar zorgt. De ziekenhuiskeuken kan wel voorzien in eten voor de Lepra patiënten en de ondervoede kinderen op Nutrition Ward.
Patienten die worden opgenomen, moeten alle spullen om te kunnen wassen, slapen en koken (voedsel, hout, pannen, teilen, lakens etc.) zelf meenemen. Vaak wordt alles in doeken bij elkaar gewikkeld en op het hoofd mee gedragen. Overal op het ziekenhuisterrein zitten mensen buiten te koken en de waslijnen hangen vol met doeken die drogen in de warme zon.
Als er een bed vrij is, dan kan een verzorger daarin slapen, maar is de afdeling helemaal vol, dan wordt er op rieten matten op de grond onder het bed van de patiënt geslapen.

Voor patienten die lang moeten verblijven in Kumi Hospital, zijn de familieleden vaak overdag bezig met het sprokkelen van hout of kopen van eten in de omgeving.
Wanneer een moeder voor haar kind moet zorgen in het ziekenhuis, gaan de eventuele andere kinderen ook mee of zorgt oma voor het zieke kind, waardoor moeder thuis kan blijven om voor de rest van het gezin te zorgen.

Naast de zorg op de afdelingen en de poli, worden in Kumi Hospital wekelijks speciale spreekuren gehouden. Patiënten komen bij elkaar voor informatie over hun ziektebeeld en de mogelijkheid om ervaringen te delen. Zo is er elke dinsdag een bijeenkomst voor kinderen met HIV/ Aids en op donderdag voor volwassenen. Iedere week wordt een bepaald onderwerp besproken, zoals het belang van gezond eten, mogelijke bijwerkingen van de medicijnen en veel voorkomende ziekten als tuberculose. Iedere bijeenkomst wordt geopend met zingen en lezen uit de bijbel: het geeft de mensen hoop, ook als er geen uitweg lijkt te zijn.

Verder worden de patiënten gewogen, onderzocht en krijgen hun medicatie mee.
Aan het begin van deze maand was het WereldAidsDag, welke voor het eerst plaats vond op 1 december 1988. Het doel van WereldAidsDag is om internationaal aandacht te vragen voor de aidsproblematiek en op te roepen tot solidariteit met mensen met HIV en Aids. Wereldwijd vinden er vele initiatieven plaats zoals evenementen, congressen en acties. Overigens is bestrijding van deze ziekte, malaria en andere dodelijke ziektes, onderdeel van de Milleniumdoelen.

In Kumi Hospital was het op deze 1 december een ‘gewone’ donderdag waarbij de patiëntgroep bij elkaar kwam om te luisteren, zingen en medicijnen op te halen. Bewustwording van en leren omgaan met Aids is een onderdeel van de realiteit voor deze mensen.
In Uganda is bijna 1 op de 10 mensen besmet met HIV, dus aandacht voor dit grote probleem is zeker van belang...








.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe